ျငင္းပယ္ခံရတဲ့ နာက်င္မႈကုိ ဘယ္လုိ ကုစားမလဲ

တစ္စံုတစ္ေယာက္က သင့္ကုိ အခ်စ္ေရးမွာ ျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအေဖာ္၊ မိသားစု၊ အလုပ္ ဒါမွမဟုတ္ အျခား အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျငင္းဆန္လုိက္တဲ့အခါ သင့္မွာ သူတုိ႔ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ မကိုက္ညီဘဲ တစ္ခုခု ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရိွေနလုိ႔ေပါ့။ အဲဒီလုိ ျငင္းလုိက္တဲ့ သူဟာ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ျဖစ္ေနပါေစ။ သူ႔မွာ ျငင္းပုိင္ခြင့္ ရိွပါတယ္။ အကယ္၍ တစ္ေယာက္ေယာက္က သင့္ကုိ ျငင္းလုိက္တာဟာ သင့္ရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ ေလ်ာ့သြားေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းက သင့္ရဲ႕ စိတ္၀ိဥာဥ္ကုိ ထိခုိက္သြားတာ မဟုတ္ဘဲ သင့္ရဲ႕ မာနကုိ ထိခုိက္တာေၾကာင့္ ျငင္းပယ္သူအေပၚ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ ရံႈခ်လိုစိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အျပစ္ရိွသူ တစ္ေယာက္လုိ ထိခုိက္ခံစားေစ ႏုိင္ပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ သင့္ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္တန္ဖုိးနဲ႔ သင့္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ဟာ ေျပာင္းလဲ နိမ့္က်သြားျခင္း မရိွဘဲ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ ႏိွမ္ခ်ေနတဲ့ စိတ္ကသာ အႏုိင္ယူ ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မ ကုိယ္တုိင္လည္း ျငင္းပယ္ခံရတဲ့အခါ နာက်င္တာပါပဲ။ အဲဒီလုိ ျဖစ္တဲ့အခါ ကၽြန္မဟာ အျခားတစ္ေယာက္ကုိ ကၽြန္မ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ဆုိတာကုိ သူ႔ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ ေလ့လာပံုေဖာ္ခုိင္းပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကၽြန္မကုိ ျငင္းလုိက္တဲ့ သူက ကၽြန္မထက္ ပုိၿပီးေတာ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူထားလုိက္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မဟာ တနည္းနည္းနဲ႔ ထိုက္တန္မႈ မရိွေသးဘူးလုိ႔ စၿပီး ယံုၾကည္လက္ခံလုိက္တယ္။ ဟုတ္တာေပါ့။ ကၽြန္မကုိ ျငင္းလုိက္တဲ့သူဆီမွာ သူျငင္းရေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္၊ ဆင္ေျခဆုိတာ ရိွနုိင္တယ္ေလ။ အဲဒီ အေၾကာင္းျပခ်က္က ကၽြန္မဟာ ကုိက္ညီမႈ မရိွတဲ့ သူျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္စရာ မလုိဘူးေလ။
နမူနာတစ္ခု အေနနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳကုိ ေျပာပါရေစ။ ကၽြန္မေကာလိပ္တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အေမ ရုတ္တရက္ ဆံုးသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မဟာ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးမႈေတြ ေလ်ာ့သြားေလမလား ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ အေမ မရိွေတာ့တဲ့ အိမ္ကုိ ေနာက္က်မွ ျပန္တယ္။ အတန္းမွန္မွန္ မတက္တဲ့ အတြက္ တျဖည္းျဖည္း စာေမးပြဲရလဒ္ကလဲ က်လာတယ္။ စိတ္ညစ္ စိတ္ပ်က္လာၿပီး ဘ၀ကုိ ခပ္ဆုိးဆုိးနဲ႔ အဆံုးသတ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာခဲ့တယ္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ နားခုိဖုိ႔ရာ ေနရာတစ္ခုကုိ ရွာခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္မရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကုိ ေဖာ္ျပနုိင္မယ့္ အရာတစ္ခု ပုိင္ဆုိင္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒီ့အတြက္ ကၽြန္မ ေကာလိပ္က လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု မွာ အလုပ္အမႈေဆာင္ဆုိတဲ့ ရာထူးကုိ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။  အေပါင္းအသင္းမ်ားတဲ့သူ၊ လူ၀င္ဆန္႔တဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္မဟာ ဒီရာထူးေနရာနဲ႔ ကုိက္ညီမႈ အရိွဆံုးလုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါနဲ႔ အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္ကုိ မဲေပးေရြးခ်ယ္တဲ့ ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ေလွ်ာက္ထားသူ အားလံုး အစည္းအေ၀းခန္းမထဲမွာ စုေ၀းၾကၿပီး ကၽြန္မဟာဆုိရင္ အေတာ့္ကုိ  စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ပါတယ္။ ရာထူး ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ မဲေပးေရြးခ်ယ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အဖြဲ႔၀င္ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေနရာအတြက္ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဥကၠဌဟာ ကၽြန္မအပါအ၀င္ ေလွ်ာက္ထားသူေတြကုိ လက္ေထာင္ခုိင္းၿပီး စာရင္း မွတ္သားၿပီးတဲ့အခါ ကၽြန္မတုိ႔ကုိ အခန္းထဲကေန ထြက္ခုိင္းပါတယ္။ က်န္တဲ့ အဖြဲ႔၀င္ေတြကေတာ့ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကၿပီး သူတုိ႔နွစ္သက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေရြးခ်ယ္ထားပါတယ္။
သူတုိ႔ေရြးခ်ယ္ၿပီးလုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ အေရြးခံရသူဟာ ထင္ထားသလုိ ကၽြန္မမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ေနရာ အတြက္ ထပ္ေရြးပါတယ္။ ကၽြန္မလဲ လက္ေျမွာက္ၿပီး အေရြးခံ၊ ေနာက္ အခန္းထဲကထြက္ၿပီး ရလဒ္ကုိေစာင့္ျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာလည္း ကၽြန္မ ေရြးခ်ယ္ျခင္းမခံရေသးပါဘူး။ ကၽြန္မ ရွက္စျပဳလာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ ဘ၀မွာ သိသာထင္ရွားတဲ့ အရာတစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ေနရာအတြက္ ထပ္မံအေရြးခံပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္လည္း အေရြးမခံရျပန္ပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေနရာ အားလံုးကုန္တဲ့အထိ ကၽြန္မ အခါခါ အေရြးခံခဲ့ပါတယ္။
တစ္ႀကိမ္မွ အေရြးမခံခဲ့ရတဲ့ အဲဒီေန႔ကေတာ့ ကၽြန္မ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသဆံုးခဲ့တဲ့ ေန႔ပါပဲ။ အစည္းေ၀းခန္းထဲက လူအားလံုး၊ ေနာက္ၿပီး ဒီအဖြဲ႔ကလူအားလံုးနဲ႔ တစ္ကမၻာလံုးကလူေတြ ကၽြန္မကုိ ဆန္႔က်င္ေနၾကသလားလုိ႔ေတာင္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ ဒီေလာက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္တာေတာင္ နည္းနည္းေလးမွ ကၽြန္မကုိ စာနာ သနားျခင္း မရိွဘူးလုိ႔ ေတြးခဲ့ပါတယ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ အေမ ဆံုးထားတဲ့ ကၽြန္မကုိ ဗံုးတစ္လံုးနဲ႔ ပစ္လုိက္သလုိပါပဲ။ အေတာ့္ကုိ နာက်ည္းစရာေကာင္းတဲ့ ျငင္းပယ္မႈမ်ိဳးေတြပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မ ရွက္ျခင္း၊ နာက်ည္းမုန္းတီးျခင္း၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သိမ္ငယ္ျခင္း စတဲ့ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုနဲ႔ အခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့ၿပီး ကၽြန္မဟာ တန္ဖိုးမရိွတဲ့သူ၊  ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္း မခံရတဲ့ သူတစ္ေယာက္လုိ႔ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီည ကၽြန္မနာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႔ ငိုေၾကြးခဲ့တယ္။ သူတုိ႔အားလံုးကုိ မုန္းတီးၿပီး အျပစ္လဲတင္ရင္းေပါ့။ ေနာက္သူတုိ႔ကုိ ပညာျပန္ေပးမယ္ဆုိတဲ့စိတ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ၿပီး အဲဒီ အဖြဲ႔ကေနထြက္ရံုမက ေကာလိပ္ကပါ ထြက္ၿပီး ကၽြန္မ အေဖရိွတဲ့ ျပင္သစ္ကုိ ျပန္သြားဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္တဲ့အတုိင္း ထြက္သြားခဲ့ၿပီး ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာမွ အဲဒီ အစည္းအေ၀းခန္းထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရပါတယ္။  အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းဟာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပုိၿပီး ထက္ျမက္ေကာင္းမြန္တဲ့ အမႈေဆာင္ေတြကုိ ေသခ်ာစီစစ္ေရြးခ်ယ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ျပင္ဆင္မႈေတြ ျပဳလုပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ ဘာမွ မျပင္ဆင္ခဲ့ဘဲ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွလည္း မရိွခဲ့ပါဘူး။ လူပံုအလယ္မွာ ထင္ေပၚခ်င္စိတ္နဲ႔ လူေပါင္းဆန္႔တယ္ဆုိတဲ့ အရည္အခ်င္းတစ္ခုတည္းကုိ အားကုိးၿပီး အေရြးခံရဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေတြ႔အႀကံဳက ကၽြန္မဟာ ကၽြန္မကုိ ကၽြန္မ တန္ဖိုးမဲ့ၿပီး ခ်စ္စရာမေကာင္းတဲ့သူ အျဖစ္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဖန္တီးခဲ့သူ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေကာလိပ္ကထြက္တာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ အေကာင္းဆံုးေတြထဲက တစ္ခုလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ အားလံုးအတြက္ေတာ့ ကုိယ္စားမျပဳႏုိင္ေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေကာလိပ္ဆက္မတက္ဘဲ အလုပ္စလုပ္ခဲ့တာ ပုိေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေဖနဲ႔ အတူရိွေနေတာ့ ကၽြန္မနားခုိရာရခဲ့ၿပီး ဘ၀လည္းစခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ အကယ္၍ ေက်ာင္းမွာသာ ဆက္ေနဦးမယ္ဆုိရင္ စိတ္ေလေလနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ၂ ႏွစ္ကုိ ဘယ္လုိ ျဖတ္သန္းေနဦးမယ္ဆုိတာ မေသခ်ာပါဘူး။
ဒါဟာ ေက်ာင္းအဖြဲ႔အစည္းကေန ရတဲ့ သင္ခန္းစာျဖစ္ၿပီး  အႀကိမ္ႀကိမ္ေသဆံုးသလုိ ခံစားမႈကေန ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္အား ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္က ျငင္းလုိက္ၿပီဆုိရင္ သင္ဟာ အဲဒီအရာကုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ လုိခ်င္ေနပါေစ ၊ သင္ဟာ အဲဒီအေျခအေန၊ ေနရာအတြက္ လံုေလာက္တဲ့သူ မဟုတ္ေသးဘူးဆုိတာ လက္ခံပါ။
ကၽြန္မဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျငင္းပယ္ခ်က္ေတြကုိ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တစ္ခုစီတုိင္းက ကၽြန္မကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ေနရာကုိ ပုိ႔ေပးႏုိင္ၿပီး တခ်ိဳ႕ျငင္းဆန္မႈေတြက ကၽြန္မရဲ႕ အမွားေတြကုိ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လမ္းမွန္ကုိလည္း ေရာက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီ ျငင္းပယ္မႈေတြက ကၽြန္မကုိ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ တြန္းအား၊ ခြန္အားေတြလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီလုိ ျငင္းပယ္ခံလုိက္ရတဲ့အခါ အဲဒီထက္ပုိေကာင္းတဲ့ အခြင့္အေရး၊ အရာေတြက ကုိယ့္ကုိ ေစာင့္ေနတယ္လုိ႔ စိတ္အားတင္းသင့္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကုိယ့္အား ႀကိဳးစားမႈအား လုိေသးတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ ႏွစ္ဆတုိးၿပီး ႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ အဲဒီ့ ျငင္းဆန္လုိက္တဲ့ အရာေတြထက္ ပုိေကာင္းတဲ့ အခြင့္အေရးက ကုိယ့္ထံေသခ်ာေပါက္ ေရာက္လာမွာ မလြဲပါဘူး။
သင့္ကုိ ျငင္းလုိက္တဲ့သူက ေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆုိးသည္ ျဖစ္ေစ သူ႔ကုိ မုန္းၿပီး အျပစ္တင္စိတ္ေတြ မထားပါနဲ႔။ အဲဒီ အစား သူဟာ တနည္းနည္းနဲ႔ သင့္ကုိ ေကာင္းတဲ့လမ္းကုိ ညြန္းၿပီး ေခၚေဆာင္သြားႏုိင္တဲ့ သူအျဖစ္ အေကာင္းျမင္ေပးပါ။ အဲဒီ အခိုက္အတန္႔မွာ ဘာလုိ႔လဲဆုိတာ သင္နားလည္ဦးမွာ မဟုတ္ေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သင့္ရဲ႕ မခံခ်င္စိတ္၊ အားထုတ္ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေရာက္ေစဖုိ႔ ခြန္အားအျဖစ္ ေပးလာတဲ့ ျငင္းပယ္ခံရတဲ့ ခါးသီးမႈကုိ ခ်ိဳၿမိန္စြာ လက္ခံလာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အျငင္းခံရတုိင္း စိတ္ပ်က္ အားမေလ်ာ့ဘဲ အားသစ္ေလာင္းၿပီး မိမိရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ MMBS Team ကေန ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္။

World Myanmar(world-myanmar.com)