ပီမိုးႏွင္း

ပီမိုးနင်း
မွေးသက္ကရာဇ်	၁၂၄၅ ခုနှစ် တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း ၆ ရက်
မိဘများ
အမည်ရင်း	မောင်ကျော်ညွန့်
နိုင်ငံသား	မြန်မာ
မွေးရာဇာတိ	သုံးဆယ်မြို့၊ ရွာမရပ်
အလုပ်အကိုင်	စာရေးဆရာ၊
ထင်ရှားကျော်ကြားမှု	ထင်ရှားသော စာရေးဆရာ
ကိုးကွယ်သည့် ဘာသာ	ဗုဒ္ဓဘာသာ

ရုပ်သွင်

ဆရာပီမိုးနင်း၏ ရုပ်ရည်မှာ လွန်စွာထိုင်းမှိုင်း လေးကန်လေသည်။ အသားအရည် စိုနေပြီး အတော်ပင် ဝသည်။ သူသည် ကတုံးဗိုကေကလေးနှင့် ဖြစ်လေ၏။ အကျႌလက်တို ကော်လန်ကလေးဝတ်ထား၍ အပေါ်အကျႌမပါ။ ရခိုင်လုံချည် အနီနှင့်အစိမ်းကွက်ကို ဝတ်ဆင် ထားလေသည်။ လက်တအုပ်ခန့်ရှိ အပြားရှိသော ခါးပတ်စိမ်းကြီးမှာ သူ၏ တုတ်ခိုင်သော ခါးတွင် ရေစည်သံပတ်ကြီးကဲ့သို့ ထင်ရှားစွာ ပေါ်လျက်ရှိပေသည်။ သူ့ရုပ်ကိုကြည့်လျှင် တရုပ်ကပြားကြီးနှင့် တူလေသည်။ ^[၁]

ငယ်ဘဝ

ကျွန်ုပ်သည် ၁၂၄၅ ခုနှစ် တန်ဆောင်မုန်း လဆန်း ၆ ရက် တနင်္လာနေ့ နံနက် ၉ နာရီ၊ ‘ဆွမ်းတော်ဗျို့’ ဟု အော်ပြီး ဘုန်းကြီး ကျောင်းသား ကလေးများ ဆွမ်းခံသော အချိန်၌ မွေးဖွား ခဲ့လေသည်။ ကျွန်ုပ်ကို ဖွားမြင်သော ထိုနေ့ နံနက်၌ မိုးနှင်းများ ထူထပ်စွာ ကျရောက် နေရကား အချိန် ၉ နာရီ၊ ၁ဝ နာရီ ထိသည် တိုင်အောင် နေရောင်ခြည်ကို ကောင်းစွာ မမြင်ရချေ။ ထိုမျှ ထူထပ်စွာ ကျရောက် နေသော မိုးနှင်းများကို အစွဲပြု၍ ကျွန်ုပ်အား ‘မိုးနှင်း’ ဟူသော အမည်ဖြင့် ရပ်ရွာက အသိအမှတ် အမည် ပေးကာ ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ ကြလေသည်။'

ဤသို့လျှင် ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းသည် မိမိ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ ဖြစ်သော ‘ပီမိုးနင်း၏ ပီမိုးနင်း’ စာအုပ်တွင် မှတ်တမ်း တင်ခဲ့သည့် အတိုင်း သက္ကရာဇ် ၁၂၄၅ ခုနှစ် အတွင်းက သုံးဆယ်မြို့ ရွာမရပ်တွင် ဖွားမြင်ခဲ့သူ ဖြစ်ပေသည်။ ငယ်မည်မှာ ‘မိုးနှင်း’၊ ‘မိုးနင်း’ ပင် ဖြစ်ပါ၏။ ဇာတာအမည်မှာမူ ‘မောင်ကျော်ညွန့်’ ဖြစ်သတည်း။

အမိ၊ အဖများမှာ ဆင်းရဲ နွမ်းပါး ကြကုန်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အမိ လုပ်သူသည် တောင်းရွက်၍ ဈေးထွက် ရောင်းရသော အချိန်များတွင် မောင်ကျော်ညွန့်ခေါ် ပီမိုးနင်းသည် ငယ်ရွယ် သေးသူပင် ဖြစ်လင့် ကစား အိမ်တွင် နေရစ် ခဲ့ရ၍ ကွေးလေး နုနယ် နှမငယ်ကို ထိန်းခြင်း သိမ်းခြင်းများ ပြုလုပ်သည့် အပြင် အခြား အချိန်များ ၌လည်း မိမိ အဝတ်၊ နှမငယ် အဝတ်၊ အမိအဝတ် တို့ကို လျှော်ခြင်း ဖွပ်ခြင်း၊ ဟင်းရွက် ဟင်းလျာ ရှာခြင်း ဖွေခြင်း၊ ညစာ နံနက်စာ ချက်ခြင်း ပြုတ်ခြင်း စသော ဗာဟီရ အလုပ်များကို လုပ်ကိုင်ရ ရှာသည်။

သို့နှင့် အသက် အတန်ငယ်ရင့်မှ အာ-စီ-အင် (မ်) ခရစ်ယာန် သာသနာပြု ကျောင်းတွင် စာပေ သင်ကြားခွင့် ရတော့သည်။ ထိုကျောင်းတွင် ၃ နှစ်ကျော် ၄ နှစ်ခန့် နေ၍ အင်္ဂလိပ် - မြန်မာ ၄ တန်း အောင်ပြီးနောက် ကျောင်းအုပ် ဖြစ်သော ခရစ်ယာန် ဘုန်းကြီး ဖာသာရ်-ဝဲလဝါး၏ စောင်မ ကြည့်ရှုမှုခြင့် မော်လမြိုင် မြို့ရှိ ‘ဆန်မာနာရီ’ ကျောင်း (Seminary School) ခေါ် ဘုန်းကြီး အတတ်သင် ကျောင်းသို့ သွားရောက် သင်ကြားခွင့် ရပြန်သည်။ ထိုကျောင်းတွင် လက်တင် ဘာသာ၊ လက်တင် သဒ္ဒါကို အထူး တတ်မြောက် ပေသောကြောင့်လည်း ပညာကို တိုးတက် သင်ကြား စေအံ့သောငှာ ၃ နှစ်ခန့် အကြာတွင် ပလေပီနံ မြို့ရှိ ‘ဂျင်နရယ် ကောလိပ်’ (General College) ခေါ် ပြင်သစ်ပြည် ပါရစ် မြို့တော်မှ တဆင့် ခွဲ၍ ထားသော သိပ္ပံ ကျောင်းကြီးသို့ ပို့လွှတ်ခြင်း ခံရသည်။ သို့ရာတွင် ဗရင်ဂျီ ဘုန်းကြီး လုပ်ရန်ကို များစွာ စိတ်မပါလှ။ ထို့ကြောင့်လည်း ပလောပီနံသို့ ရောက်၍ များမကြာမီ အသက် ၁၉ နှစ် အရွယ်တွင် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လည် ရောက်ရှိ လာပြန်ကာ ရှေးဦးစွာ ငယ်ဆရာ ငယ်ကျောင်း ဖြစ်သော ဖာသာရ်-ဝဲလဝါး၏ အာ-စီ-အင် (မ်) ကျောင်းတွင်ပင် ဆရာ အဖြစ် ခန့်ထား ချီးမြှင့်ခြင်း ခံရသည်။

သည့်နောက်ပိုင်း တွင်မူ ကြို့ပင်ကောက်သို့ ပြောင်းပြန်ကာ အာ-စီ-အင် (မ်) ကျောင်းဆရာ အဖြစ် ခေတ္တ ခဏမျှ လုပ်ကိုင် လိုက်သေး၏။ သို့ရာတွင် ဆင်းရဲ နွမ်းပါး သူတို့ အကြား စိတ်၏ တည်ငြိမ်မှု မရရှိနိုင် သေးရကား ထိုမှ ဤမှ လှည့်လည် သွားလာ နေပြန်ကာ နောက်ဆုံးတွင် ပြည်မြို့သို့ ရောက်သွားသည်။ ပြည်မြို့ တွင်လည်း ခေတ္တ ခဏမျှ လောက်သာ ပြည် ဆေးရုံကြီး၌ စာရေးကြီး အဖြစ် ဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်ပြီး လယ်တီ ဆရာတော် ဘုရားကြီး ပြည်မြို့သို့ကြွလာတော် မူခိုက်တွင် အလုပ်မှ ထွက်ပြန်ကာ ဆရာတော် ဘုရားကြီး အထံတော်တွင် ပဥ္စင်း ခံလေသည်။

နောက် ပဉ္စင်းဝတ်နှင့်ပင် ရန်ကုန်မြို့သို့ ရောက်သွားသည်။ သို့ရာတွင် တည်းစရာ ခိုစရာ မရှိ။ ညောင်တုန်း ကျောင်းတိုက်၊ ဦးဗျား တောရ ကျောင်းတိုက်၊ ဂျောင်ဝိုင်း ကျောင်းတိုက် တို့သို့ လှည့်လည် နေနားပြီး နောက်ဆုံးတွင် သိက္ခာချ သင်္ကန်းချွတ်၍ လူဝတ်လဲ လိုက်သည်။

စာပေအရေးအသားတွင် အထူးဝါသနာ ထုံပေသော ဆရာကြီး ပီမိုးနင်း၏ စာရေးဆရာ ဘဝကား စပေပြီ။ သင်္ကန်းဝတ်နှင့် ရှိစဉ် ‘လောဂျစ်’ ခေါ် ‘တက်ကျမ်း’ တစောင်ကို ပြစု ပြီးခဲ့ပေ၏။ ယခုသော် ဝမ်းရေး အတွက် ထိုကျမ်း ကလေးကို ရောင်းရ ပေတော့မည်။ ထို့ကြောင့် ဟံသာဝတီ သတင်း စာတိုက်သို့ သွား၍ ထိုကျမ်း ကလေးကို ပြရှာ၏။ ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် စာပေ ဟူ၍ ပယ်ခြင်း ခံရသည်။ သို့ရာတွင် ထိုတိုက်ရှင် သူဌေး မစ္စတာ ရစ်ပလေ၏ ညှာတာ ထောက်ထားမှုကြောင့် ထိုတိုက်တွင်ပင် တလလျှင် ၃ဝိ ဖြင့် ဘာသာပြန် အလုပ်ကို လုပ်ကိုင်ခွင့် ရခဲ့သည်။

ဤ သတင်းစာ တိုက်တွင်လည်း များစွာ မကြာခဲ့။ ၆ လခန့် ရှိသော အခါ ကျန်းမာရေး ချွတ်ယွင်းမှုကြောင့် အလုပ်မှ ထွက်လိုက်ရ ပြန်ကာ ကျန်းမာ လာပြန်သော အခါ ၌လည်း အလုပ်အကိုင် ရှားပါးမှုကြောင့် အမြို့မြို့ အနယ်နယ်သို့ လှည့်လည် ရှာဖွေရ ပြန်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဟင်္သာတ မြို့အနီး ဓမ္ဈီမြို့သို့ ရောက်သွားကာ ငယ်ဆရာ ဖာသာရ်-ဝဲလဝါး၏ ကျေးဇူးကြောင့်ပင် ဓမ္ဈီကျောင်း၌ ဓမ္ဈီ ကျောင်းအုပ်ကြီးက ကျောင်းဆရာ အဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်း ခံရသည်။

ထိုအတွင် ဆရာကတော်လောင်း ဒေါ်စိန်တင့်နှင့် ချစ်ကြိုက် ရည်ငံကာ များမကြာမီပင် လူကြီး မိဘများ၏ သဘော တူညီချက် အရ လက်ထပ် လိုက်ကြသည်။ ဆရာကြီးကား ထိုအချိန်တွင် အသက် ၂၄ နှစ်ခန့် ရှိပေပြီ။

ချစ်စခင်စ ကြင်နာစ ဖြစ်သော ဇနီးကလေး အားလည်း မျက်စိ အောက်က အပျောက် မခံနိုင်အောင် ချစ်လွန်း လှသည့် အပြင် ယောက္ခမ လုပ်သူ များကလည်း လယ်ယာ ချောင်းမြောင်းနှင့် အတော်အသင့် ပြည့်စုံသူများ ဖြစ်သဖြင့် အလုပ်မှ ထွက်လိုက် ပြန်လေသည်။ သို့နှင့် နောက်တနှစ်တွင် သားဦးကလေး မောင်ကျော်စိုးကို ဖွားမြင်ခဲ့ပေသည်။

ဆရာကြီး အသက် ၃ဝ ခန့်အရွယ်၊ အင်္ဂလိပ် သက္ကရာဇ် ၁၉၁၄ ခုနှစ်တွင် ပထမ ကမ္ဘာစစ်ကြီး ဖြစ်ပွားချိန်၌ သုံးဆယ်မြို့တွင် မိတ်ဆွေများ အကူအညီဖြင့် စာပုံနှိပ်စက်တစက် ထောင်ကာ ‘မြန်မာ့ မိတ်ဆွေ မဂ္ဂဇင်း’ ကို ထုတ်ဝေနေခိုက် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် စစ်၏ဒဏ်ကြောင့် စက္ကူများလည်း လုံလောက်စွာ မရ၊ ဈေးနှုန်း ကလည်း အဆမတန် ကြီးလေး လာရကား မဂ္ဂဇင်း ထုတ်ဝေခြင်းကို ရပ်စဲပြီး ၆ နှစ်သား ဖြစ်သော သား မောင်ကျော်စိုးနှင့် ဇနီး ဒေါ်စိန်တင့် တို့ကို ထားခဲ့ကာ ရန်ကုန်မြို့သို့ အလုပ်ရှာ သွားပြန်သည်။

ရှေးဦးစွာ သူရိယ သတင်းစာ တိုက်တွင် စစ်သတင်း များကို ဘာသာပြန်ဆို ရေးသားသည့် ဘက်၌ အလုပ်ရ၏။ နောက် မြန်မာ့ အလင်း သတင်းစာ တိုက်သို့ ရောက်ရှိ သွားပြန်၏။ ထိုမှ တဖန် သူရိယ သတင်းစာ တိုက်သို့ သံသရာလည် လာပြန် သေး၏။

သူရိယ သတင်းစာ တိုက်တွင် လုပ်ကိုင် နေခိုက် အလုံရပ်ရှိ ‘ဘက်ပတစ်’ ကျောင်း၌ လက်တင်ဆရာတယောက် အလိုရှိကြောင်း ကြော်ငြာစာ တွေ့သဖြင့် အမည်ရင်း ဖြစ်သော ‘မောင်ကျော်ညွန့်’ အမည်နှင့် လျှောက်ထားရာ မြန်မာလူမျိုးကို မခန့်နိုင်ကြောင်းနှင့် နောက်တနေ့တွင် စာပြန် လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် အင်္ဂလိပ် အမည်ယောင်ယောင် ရှိသော အရပ်ခေါ် ‘မိုးနှင်း’ ကို သတိရ လာကာ မော်လမြိုင် သွားစဉ်က ယူထားသော ဗရင်ဂျီ ဘာသာ အမည် ဖီးလစ် (Philip) အနက် မှ အစလုံး အတိုက်ကောက် ယူ၍ ပီမိုးနင်းဟု တကြိမ် ထပ်မံ၍ လျှောက်လွှာ တင်ပြန်သော အခါ ကျမှ လက်တင်ဘာသာ ကိုလည်း နဂို တတ်ကျွမ်းမှု ဓာတ်ခံ ရှိသည့် အလျောက် အလုပ်ရလေ တော့သည်။ ထိုကျောင်းတွင် ဆရာကြီးသည် လက်တင်စာများကို ၄ တန်းမှ ၁ဝ တန်း အထိ တယောက်တည်းသင်ကြား ပေးရ၏။

နောက် နွေလ ကျောင်းပိတ်ရက်သို့ ရောက်သော် ပေါ်ထွက်စ ဖြစ်သော ပညာ့ အလင်း မဂ္ဂဇင်းနှင့် အခြား အခြားသော မဂ္ဂဇင်း တို့သို့ ဝတ္ထုများ၊ ဆောင်းပါးများကို ရေးသား ပေးပို့နေရာမှ ပညာ့အလင်းမဂ္ဂဇင်း ပိုင်ရှင် ဦးတင်၏ တောင်းပန်ချက်အရ ထိုမဂ္ဂဇင်း တိုက်သို့ ဝင်ရောက်ကာ လစဉ် ဝတ္ထုနှင့် အခြားအခန်းပေါင်း များစွာကို တာဝန်ယူရ၏။ သို့နှင့် မဂ္ဂဇင်းမှ တဆင့် သတင်းစာကိုပါ တိုးချဲ့ လိုက်သော အခါတွင် ‘ဘက်ပတစ်’ ကျောင်းသို့ မပြန်တော့ဘဲ ထိုမဂ္ဂဇင်း၊ သတင်းစာနှစ်ခုစလုံးတွင်ပင် တည်းဖြတ်သည့်ဘက်မှ ဆက်လက် လုပ်ကိုင်လေတော့သည်။

ပညာ့ အလင်း သတင်းစာ၌ ‘ပိုက်ဆံကြီး’ အမည်ဖြင့် ဆောင်းပါး များကို လည်းကောင်း၊ နေရီရီ၊ ပွဲစားကြီး သားအဖနှင့် မြမြ စသော ဝတ္ထုရှည်ကြီး များကို လည်းကောင်း ရေးသား ခဲ့ပေ၏။ သို့ရာတွင် ပညာ့ အလင်း ၌လည်း များစွာ မကြာ။ အလုပ်မှ ထွက်ပြီးနောက် ‘အောင်တော်မူ’ ခေါ် တနင်္ဂနွေ တပတ်လျှင် တကြိမ်ထုတ် ဝတ္ထုကလေး များကို ထုတ်ဝေ ပြန်လေသည်။ ဤတွင်လည်း များစွာ အကျိုးမပေး။ ထိုကြောင့် ဝတ္ထု စာအုပ်ကလေး ၁၄ အုပ် ထုတ်ပြီးသည့် အဆုံးတွင် ရပ်စဲလိုက်ရသည်။

ဤသို့ အားဖြင့် ‘စာရေး ဆရာ၏ နိမ့်တုံ နိမ့်တုံ ဘဝ’ နှင့်ပင် ဒဂုန် မဂ္ဂဇင်း၊ လန်ဒန်အတ် မဂ္ဂဇင်း၊ ကဝိမျက်မှန် မဂ္ဂဇင်း၊ ကဝိတံခွန် မဂ္ဂဇင်း၊ ဗြိတိသျှ ဘားမား မဂ္ဂဇင်း၊ တက္ဗသိုလ် မဂ္ဂဇင်း၊ သူရိယ မဂ္ဂဇင်း စသော မဂ္ဂဇင်းများ၊ သူရိယ သတင်းစာ၊ မြန်မာ့ အလင်း သတင်းစာ၊ သစ္စာဝါဒီ သတင်းစာ၊ ဗန္ဓုလ သတင်းစာ စသော သတင်းစာများ၊ ဗန္ဓုလ ဂျာနယ်၊ ဒီးဒုတ် ဂျာနယ် စသော ဂျာနယ်များတွင် ဝတ္ထုများ၊ ဆောင်းပါးများကို အများအပြား ရေးသား လေတော့သည်။

ထိုအခိုက် ဗန္ဓုလ ဂျာနယ်တွင် ခေတ္တ ခဏမျှ ဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်ရင်း ပိုင်ရှင်များက ဗန္ဓုလ သတင်းစာနှင့် ဗန္ဓုလ ရုပ်ရှင် တို့ကိုပါ တိုးတက် ချဲ့ထွင် လိုက်သော အခါ သား ဖြစ်သူ မောင်ကျော်စိုးက ရှေးဦး ပထမ ‘ချစ်တဲ့သူရယ်’ ဇတ်ကားတွင် ဇာတ်လိုက် အဖြစ် ပါဝင် ရိုက်ကူးသည်။ ထိုအခါ ဆရာကြီးက ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျ ဒါရိုက်တာ အဖြစ် သင်ကြား ပြသသည်။

နောက် သား မောင်ကျော်စိုးသည် ဗြိတိသျှ ဘားမား ရုပ်ရှင်သို့ ရောက်သွား ပြန်၍ ‘တကိုယ်တော်’ ဇတ်ကားကို ရိုက်ကူးသည်။ ထိုစဉ် အခါ တွင်လည်း ဆရာကြီး ကိုယ်တိုင် အကူအညီ များစွာ ပေးခဲ့သည်။ ထို့နောက် ‘ဆယ်နာရီ’ ဇတ်ကားကို ဆက်လက် ရိုက်ကူး နေစဉ် အတွင်း သား မောင်ကျော်စိုးမှာ လူမသမာ တဦး၏ ဓားချက်ကြောင့် အသက် ပါသွားရ ရှာပေသည်။ ဆရာကြီးကား စုတ်တသပ်သပ်နှင့် အထူး တလည်ပင် နှမြော တသ ရှာမိ၏။ စိတ်အပျက်ကြီး ပျက်လျက် အလုပ်မှလည်း တခါတည်း ထွက်လိုက် ပေတော့သည်။ ဖခင် နည်းတူပင် မျက်စိ အလင်း ချွတ်ယွင်း ခဲ့ရသဖြင့် ပူဆွေး သောက ရောက်နေ ရှာသော မိခင် ဒေါ်စိန်တင့် မှာလည်း ၃ လ နီးပါးခန့် မစားနိုင် မသောက်နိုင် ဖြစ်ပြီးသည့်နောက် ချစ်သား၏ နောက်သို့ ကောက်ကောက် ပါအောင် လိုက်သွား ရှာလေသည်။

သားနှင့် ဇနီးတို့ မရှိလျှင် ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းသည် ကြွင်းကျန် ရစ်ခဲ့သော သား သမီး တို့ကို ဒေါ်စိန်တင့်၏ ဆွေမျိုးများ ရှိရာ ဓမႝီမြို့သို့ ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျ သွားရောက် ပို့အပ် ခဲ့ပြီးလျှင် ရန်ကုန်မြို့သို့ ပြန်လာကာ ဝါသနာ ရှိရင်းစွဲ အတိုင်း ဝတ္ထုများ၊ ဆောင်းပါးများ ရေး၍ ဝမ်းကျောင်းရ ရှာပြန်သည်။

ဘဝနိဂုံး

သို့နှင့် မြန်မာ စာဖတ် ပရိသတ်၏ စိတ်နှလုံးကို ယခုထက် တိုင်အောင်ပင် ယူကျုံး စွဲမက်လျက် ရှိစေသည့် ဝတ္ထုရှည်၊ ဝတ္ထုတို အမြောက်အမြား၊ ဆောင်းပါး၊ ကဗျာ အမျိုးမျိုး၊ ကြီးပွား တိုးတက်ရေး ဆိုင်ရာ စာအုပ် စာတမ်း အဝဝကို ကျန သေချာ ရေးသား ဖြန့်ဖြူး ခဲ့ပေသော ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းသည် အသက် ၅၆ နှစ် အရွယ် သက္ကရာဇ် ၁၉၄၀ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၆ ရက်နေ့ (မြန်မာ သက္ကရာဇ် ၁၃၀၁ ခုနှစ် နတ်တော် လဆုတ် ၁၂ ရက်နေ့) နံနက် ၉ နာရီနှင့် ၁၉ မိနစ် အချိန်တွင် စက်ဘီး တိုက်မိသဖြင့် ပေါင်ကျိုးခဲ့ရသည့် ဒဏ်ရာမှ နာလန် မထနိုင် ရှာတော့ဘဲ ဘဝ ဇာတ်ထုပ် ချုပ်ငြိမ်း၊ ပျောက်ကွယ်သွားရ ရှာပါ သတည်း။ ။

ပီမိုးနင်း ရာပြည့်ပွဲ

၁၉၈၃-ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာ(၆)ရက်နေ့တွင် ရန်ကုန်မြို့၊ ဗိုလ်တထောင်ဘုရားလမ်း၊ ရာမခရစ်ရှနာ စာကြည့်တိုက်အဆောက်အဦ၌ စာရေးဆရာကြီး ပီမိုးနင်း ရာပြည့်ပွဲတော် အခမ်းအနား ကျင်းပသည်။ ^[၂]

ထင်ရှားသောလက်ရာအချို့

1. ကမ္ဘာ့မင်တံကျမ်း၊
2. လက်တွေ့ကြီးပွားရေးကျမ်း၊
3. အပျိုစိတ်ကျမ်း၊
4. လူပျိုစိတ်ကျမ်း၊
5. အောင်စိတ်၊
6. သားဂုဏ်ရည်
7. သမီးဂုဏ်ရည်၊
8. မိန်းမစိတ်ကျမ်း၊
9. ကာမသိဒ္ဓိကျမ်း၊
10. လောကီလမ်းညွှန်၊
11. အစ္စလမ်အလင်းပြကျမ်း၊
12. ကမ္ဘာ့အလင်း ကျမ်း၊
13. ထွက်သက်ဝင်သက်ကျမ်း၊
14. သိသူဖော်စား မသိသူကျော်သွား၊
15. နိုင်ငံရေးကျမ်း။

ဝတ္ထုများ

1. နေရီရီ၊
2. ပွဲစားကြီးသားအဖနှင့်မြမြ၊
3. ဘီအေမောင်တင့်နှင့် ကချေသည်မယ်မြင့်၊
4. သဲမြညှာ၊
5. တစ်ကိုယ်တော်၊
6. နေညိုညို၊
7. ပင်လယ်ကူးဓာတ်ပုံ၊
8. သူရဲကောင်းသုံးယောက်(ဘာသာပြန်)^[၃]

ကျမ်းကိုး

1. Jump up↑ တက်ဘုန်းကြီးကိုသိန်းဖေ
2. Jump up↑ ၂ဝရာစု မြန်မာ့သမိုင်း သန်းဝင်းလှိုင်၊ ၂ဝဝ၉ ခု၊ မေလ၊ ကံကော်ဝတ်ရည် စာပေ။
3. Jump up↑ မောင်သုတ အမည်ခံ ဗိုလ်မှူး ဘသောင်း (မဟာဝိဇ္ဇာ၊ ရွှေတံဆိပ်ရ) ပြုစုကာ ဦးခင်အေး (မောင်ခင်မင်၊ ဓနုဖြူ) ပါမောက္ခ၊ မြန်မာစာ ဌာန၊ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် တည်းဖြတ် ဖြည့်စွက်တဲ့ ပဥ္စမအကြိမ် ၁၊ ဩဂုတ်၊ ၂ဝဝ၂၊ ရာပြည့် စာအုပ်တိုက်ထုတ် 'စာဆိုတော်များ အတ္ထုပ္ပတ္တိ' စာအုပ်

1. ပီမိုးနင်း၏ ပီမိုးနင်း။
2. တကိုယ်တော် ဝတ္ထုလာ ထုတ်ဝေသူ၏ နိဒါန်း။
3. ရှုမဝ မဂ္ဂဇင်း၊ အတွဲ ၅၊ အမှတ် ၅၅ လာ ‘ဆရာဇေယျ’ ၏ ‘ဆရာ ပီမိုးနင်း’ ဆောင်းပါး။

Credit >>> http://my.wikipedia.org

လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္အနည္းငယ္ ျမန္မာ့ ရုပ္ရွင္ေလာက မွာ ထြက္ေပၚ ခဲ့တဲ့ လူမိုက္ တစ္ရာ ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားကို လူၾကိဳက္ အေတာ္မ်ားခဲ့ ပါတယ္..။ ဒီဇာတ္လမ္းဟာ တစ္ေခတ္တစ္ခါ က ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ လူမိုက္ၾကီး လမ္းမေတာ္ ဦးဖိုးတုတ္ ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္း ကို ရိုက္ကူး ထားတယ္ လို႕လည္း ေျပာေန ဆိုေနတာေတြ ၾကားခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဇာတ္လမ္းေခြ ကို ၾကည့္ျပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးေတ ဇာတ္လမ္း ဟာ သမိုင္း အခ်က္အလက္ အရ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ဇာတ္လမ္းအစစ္ အမွန္ လံုး၀ မဟုတ္ဘူး သိလိုက္ ရပါ တယ္..။ အဲဒီ ဇာတ္ကားၾကည့္ျပီး တဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ ဒါဟာ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ သမိုင္း အမွန္ပဲ လို႕ ထင္ေနၾကတဲ့ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီသမိုင္းေၾကာင္း ကို ေရးသား ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လူမိုက္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္း ကို မင္းက ဘာလို႕ ဒီေလာက္ ရွင္းခ်က္ေတြ ထုတ္ေနတာ လဲဆိုျပီး ေမးလာ သူေတြရွိပါလိမ့္မယ္..။ ကြ်န္ေတာ္ရွင္းပါ့မယ္။ ဦးဖိုးတုတ္ ဟာ ကိုလိုနီေခတ္ မွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ျပိဳင္ဘက္ မရွိ နာမည္ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ျမန္မာ လူမ်ိဳး လူမိုက္ တစ္ဦးပါ။ ယို႕ယြင္းေနတဲ့ ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ နဲ႕အတူ လူမ်ိဳးျခား လူမိုက္ေတြ ၾကီးစိုးေနတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ မွာ လူမ်ိဳးျခား မိုက္ေတြကို နွိပ္ကြပ္ ခဲ့ျပီး ျမန္မာေတြ ဘက္ကရပ္တည္ေပး ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ လူမိုက္ၾကီး ပါ ။ မခံခ်င္ စိတ္ေၾကာင့္ အသက္ငယ္ငယ္ မွာ လူဆိုး လူမိုက္ျဖစ္ခဲ့ ရေပမယ့္ ဦးဖိုး တုတ္ဟာ လူယုတ္မာ တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး..။ ေခတ္ရဲ႕ သားေကာင္ အျဖစ္ လူဆိုး လူမိုက္ျဖစ္ခဲ့ တဲ့ လမ္းမေတာ္ ဦးဖိုးတုတ္ရဲ႕ တစ္ျခား မ်က္နွာတစ္ဖက္ မွာ ရွိေနတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ နိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ လြတ္လပ္ေရး ကိုျမတ္နိုးစိတ္ ဆိုတဲ့ ဇာတိမာန္ေလး ကို ေတြ႕ျ မင္ေစ ခ်င္လို႕ ၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီး သမိုင္းအခ်က္အလက္ အမွားေတြကို အမွန္လို႕ မထင္ေစခ်င္လို႕ ဒီစာ ကို ေရးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ဆိုတဲ့ လူမိုက္ၾကီး ဟာ ဟိုင္နန္ကြ်န္း မွာ စစ္ပညာ သင္ၾကားဖို႕ သြားခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အတြက္ ေငြေၾကး အမ်ားဆံုး လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ သမိုင္းမွာ မထင္ရွားခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ေလးေတြကို ေပၚလြင္ေစခ်င္ တဲ့ ေစတနာလည္းျဖစ္ပါတယ္..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ဆိုတာ …………………………………. ဦးေက်ာ္ဟိန္း ရိုက္ခဲ့ တဲ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးေတ ရုပ္ရွင္ ထဲကလို ဖိုးတုတ္ ဟာ ကုန္ထမ္း သမားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ သလို ဖိုးတုတ္ရဲ႕ လူမိုက္ ဘ၀ ဟာ အစျပဳခဲ့တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ဖိုးတုတ္ ရဲ႕ မိခင္ ၾကီးေဒၚခ်စ္ပု ဟာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ (၁၄)လမ္းမွာ ေစ်းေရာင္းျပီး အတန္အသင့္ ေခ်ာင္လည္တဲ့ မိသားစုပါ ။ ဖိုးတုတ္ မွာ ညီ ကိုဘသိန္း၊ ညီမ အရပ္ ၅ ေပ ၈ လက္မ ၊ အသားညိဳညိဳ နွုတ္ခမ္းေမႊး ထားတတ္တဲ့ ဖိုးတုတ္ ဟာ ဘ၀ကို အပူအပင္ မရွိ ျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့ သူပါ..။ ဖိုးတုတ္ ဟာ သူေန တဲ့ လမ္းမေတာ္ (၁၄)လမ္း မွာ အတန္းအစားေပါင္းစံု နဲ႕ အေပါင္းအသင္း ဆန္႕သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ ျပီး လူငယ္ ပီပီ ဂ်င္၀ိုင္း ၊ ၾကက္၀ိုင္း ေတြ မွာ လွည့္လည္ေပ်ာ္ပါး အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္း တစ္ခါတစ္ရံ မိခင္ကို ကူညီေစ်းေရာင္း ရင္းေန ခဲ့သူပါ ။ ဦးေလးေတာ္ သူ ရဲ႕ ျမိဳ႕တြင္း ဆြဲ ေမာ္ေတာ္ကား မွာ စပါယ္ယာ လိုက္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ မဟုတ္မခံ စိတ္ေၾကာင့္ ခဏခဏ ရိုက္မႈျဖစ္ ျပီး အလုပ္ထြက္ခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဖိုးတုတ္ရဲ႕ လူမိုက္ ဘ၀က………..ဒီလိုစပါတယ္..။ ဖိုးတုတ္ ကို လူမိုက္ ဘ၀ေရာက္ေအာင္ စတင္ခဲ့တဲ့ သူကေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ေခတ္ မတိုင္ခင္ လမ္းမေတာ္ လူမိုက္ၾကီးျဖစ္ခဲ့တဲ့……….ပုဏားဘထြန္း ပါပဲ…။ အဲ့ဒီေခတ္က လမ္းမေတာ္ မွာ ပုဏားဘထြန္း ၊ သိမ္ၾကီးေစ်း လွေဖ ၊ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ေက်ာက္တံတား မတ္စတီးခန္း ၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ၾကက္က်ား ၊ ဘားလမ္း ဟူစိန္ ဆိုျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ မွာ သူ႕အပိုင္း နဲ႕သူ အပိုင္ စား လူမိုက္ ၾကီးေတြ ၾကီးစိုးခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ပုလိပ္အင္အားနဲ႕လူဦးေရ မမ်ွတဲ့အတြက္ ပုလိပ္ေတြ ဟာ နယ္ေျမတိုင္းက အပိုင္စား လူမိုက္ေတြကို ခါးပိုက္ေဆာင္ထဲ ထည့္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ ခိုင္းေလ့ရွိပါတယ္ ။နယ္ေျမ အပိုင္ လူမိုက္ေတြ ဟာ ကိုယ္ပိုင္ နက္ နယ္ေျမထဲက ဒုစရိုက္မႈ က ရတဲ့ေငြေၾကး ၊ ေစ်းေရာင္း ေစ်း၀ယ္ စီးပြားေရး သမားေတြ ရဲ႕ မိမိစီးပြားေရး မထိခိုက္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးဖို႕ ေပးတဲ့ လစဥ္ေၾကးကို ခံစားေလ့ ရွိပါတယ္..။ ပုဏားဘထြန္းက ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးအျဖစ္ နာမည္ၾကီး ပါ တယ္။ ပုဏား ဘထြန္း ရဲ႕ ေနာက္ မွာ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ကကုလား သူေဌးတစ္ဦးလည္းျဖစ္ လူမိုက္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္တဲ့ မတ္ စတီးခန္း ရွိပါ တယ္။ ျပီးေတာ့ ပုလိပ္မင္းၾကီးနဲ႕လည္း ပုဏားဘထြန္း ဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး အရ အင္မတန္ရင္းနွီးတယ္ လို႕ နာမည္ၾကီး ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ဖိုးတုတ္ ကလည္း လမ္းမေတာ္ တ၀ိုက္မွာ နည္းနည္းေလးနာမည္ ထြက္လာတဲ့ ဇ ရွိတဲ့ လူငယ္ေျခတက္ ကေလးေပါ့..။ ဖိုးတုတ္ က ဆင္းရဲသား မဟုတ္ ၊ မိုက္ေၾကးခြဲခံ ရတဲ့အထဲ မပါေပမယ့္ လူမ်ိဳးျခား လူမိုက္ေတြ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ထဲ စိုးမိုးျခယ္လွယ္ေနတာ ကို လံုး၀ မေက်နပ္ ၊ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ သတၱိ နည္းလို႕ လူမ်ိဳးျခား လူမိုက္ေတြ ဗိုလ္က်ခံေနရတာ ကို မနွစ္ျမိဳ႔ ၊ ျပီးေတာ့ သိမ္ၾကီးေစ်း လွေဖ တို႕လို ျမန္မာ လူမိုက္ေတြ ကလည္း ကိုယ့္ အပိုင္ နယ္ေလာက္မွာ သာ က်ယ္နိုင္ျပီး တစ္ျခားနယ္ေတြမွာ ကုလား လူမိုက္ေတြ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြကို အနိုင္က်င့္တဲ့ ကိစၥေတြကို လက္ေရွာင္ေနတတ္ ၾကတာ ဟာ ဒီကုလား လူမိုက္ေတြကို ျမန္မာ လူမိုက္ေတြ က ေၾကာက္လို႕ပဲလို႕ ယူဆမိျပီး ခံျပင္းေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ လူမိုက္ေလာက ထဲ ၀င္ဖို႕ ဖိုးတုတ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို ပိုမို ခိုင္မာေစမဲ့… ကိစၥတစ္ခု ေပၚလာ ပါေတာ့ တယ္ ။ ျပသနာက ဒါလ္ဟိုဇီလမ္း မွာအပိုင္စားျပီး ေစ်းသည္ေတြ ကို မိုက္ေၾကးလိုက္ ခြဲေနတဲ့ မတ္စတီးခန္း ရဲ႕ တပည့္ မာမြတ္ နဲ႕ဖိုးတုတ္ တို႕ စကားမ်ားရာ က ဖိုးတုတ္ က မာမြတ္ကို မူလီေခါင္းတပ္ တုတ္ နဲ႕ မေသ မရွင္ရိုက္လိုက္ရာ က စတာပါ..။ မာမြတ္ကုိ ရိုက္လိုက္တဲ့ ကိစၥအတြက္ လူမိုက္ေၾကာေနာေၾကေန တဲ့ မတ္စတီးခန္း က သူ႕တပည့္ကုလား လူမိုက္ေတြ ကို ဖိုးတုတ္ကို ရန္သြား မရွာၾကဖို႕ ၊ ဖိုးတုတ္ ဟာ မီးခဲ ျဖစ္လာနိုင္တယ္ ဆိုျပီး တားျမစ္ခဲ့ ပါေသးတယ္..။ ဒါေပမယ့္ မာမြတ္ ကိစၥမေက်နပ္ တဲ့ မတ္စတီးခန္း တပည္႔ နွစ္ေယာက္က ဖိုးတုတ္ ကို ျပသနာ ရွာၾကရာ မွာ နွစ္ေယာက္လံုး ဖိုးတုတ္ က ဓါးေျမာင္ နဲ႕ထိုးလႊတ္လိုက္ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ လည္း မတ္စတီးခန္းေရာ ၊ ပုဏားဘထြန္း ပါ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ ဖိုးတုတ္ ကို ျပသနာ လာမရွာၾကတာကိုက ဖိုးတုတ္အတြက္ ၀ိေရာဓိျဖစ္စရာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ေနပါတယ္ ..။ ပုဏားဘထြန္းက သူ႔လူကို ထိရင္ ဘယ္လိုျပန္လုပ္တတ္သည္ ဆိုတာ ရာဇ၀င္ေတြ ရွိတာကို ဖိုးတုတ္သိ သည္.. ဒီအတိုင္း ထိုင္ေနျပီး သူလာမယ့္ အခ်ိန္ ေစာင့္ေနတာ ထက္ ပုဏားကို သြားရွင္းမည္။ ျပီးေတာ့ နယ္ေျမ အပိုင္လူမိုက္ေတြ ကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ ဆက္ရွင္းဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့ တယ္………..။ ဖိုးတုတ္ လူမိုက္ျဖစ္သြားျပီ..။ ……………………. ၁၉၃၂ ခုနွစ္ ၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ လမ္းမေတာ္ (၁၁)လမ္း ၊ လမ္းမေတာ္ တစ္ရပ္ကြက္လံုး မွ ဆင္းရဲသား ၊ လူခ်မ္းသာ ၊ ဖိုးတုတ္ ၏ မိဘမ်ားပါ မက်န္ ဖိန္႔ဖိန္႔ တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရြံ႕ရေသာ ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕အတြင္းရွိ အျခားနယ္ေျမ အပိုင္စား လူမိုက္ အခ်င္းခ်င္းပင္ ဆရာၾကီး ဟု ေရွ႕က တပ္ေခၚ ရေလေသာ ပုဏားဘထြန္း ၏ အိမ္ေရွ႕သို႕ ျမေနေအာင္ေသြးထားသည့္ ငွက္ၾကီးေတာင္ ဓါးျဖင့္ လူမိုက္ေပါက္စ တစ္ေယာက္ရပ္ေနသည္…။ ဖိုးတုတ္……ငွက္ၾကီးေတာင္ဓါး ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ျပီး တစ္ေယာက္ခ်င္း ဓါးခ်င္း ယွဥ္ခုတ္မည္ အိမ္ေပၚက ဆင္းခဲ့ ဖို႕ စိန္ေခၚပါတယ္ ။ တပည့္တပန္း အလြန္ေပါမ်ားျပီး လူမိုက္ အခ်င္းခ်င္းပင္ ေၾကာက္ရေသာ လူမိုက္ၾကီး ပုဏားဘထြန္း အိ္မ္ေပၚက လံုး၀ ဆင္းမလာ ။ တကယ္ေတာ့ ပုဏားဘထြန္းနဲ႕ ဖိုးတုတ္ အသက္ခ်င္း အရြယ္ခ်င္း ကြာလြန္းေနျပီ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မိုက္ခဲ့ မိုက္ခဲ့ ႏြားအို က ေပါင္က်ိဳးေနျပီျဖစ္တဲ့ ပုဏား အေနျဖင့္ ဖိုးတုတ္ နွင့္္ တစ္ေယာယ္ခ်င္း ယွဥ္လို႕ မျဖစ္ နိုင္ေတာ့မွန္း သိသည္.. အိမ္ေပၚက လံုး၀ဆင္းမလာ ။ အၾကိမ္ၾကိမ္ စိန္ေခၚျပီး ဖိုးတုတ္က စကားတစ္ခြန္းေျပာ သြားသည္ ။ " ခင္ဗ်ားက လူမိုက္ ပုဏား မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. ဆန္ေတာင္းတဲ့ ပု႑ားၿဖစ္သြားျပီ………. ဖိုးတုတ္ က ဒီေန႕က စျပီး လမ္းမေတာ္ လူမိုက္ျဖစ္သြားျပီ " တကယ့္ ၀ါရင့္လူမိုက္ၾကီး ပုဏားဘထြန္း ကိုပင္ အိမ္ေရွ႕သြား စိန္ေခၚေသာ ဖိုးတုတ္ သတင္း က တစ္ျခား နယ္ပယ္ ပိုင္ လူမိုက္ၾကီးေတြၾကား ဂရက္ ရိုက္သြားပါေတာ့တယ္…။ အဲ့ဒီလို နဲ႕ ရန္ကုန္ လူမိုက္ေလာက မွာ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ က အခ်ိန္တို အတြင္း ေနရာရခဲ့သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ ……………………….. လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ဆိုတာ အပိုင္း(၂) ……………………………… ကိုကိုေမာင္ေရးသားသည္။ ………………………………………………………………………… နယ္ခ်ဲ႕ဖိုးတုတ္ …………….. အဲ့ဒီေခတ္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ရပ္ကြက္ အသီးသီးမွာ တစ္ဗိုလ္ တစ္မင္း စိုးမိုး မင္းမူေနသည့္ ရပ္ကြက္ အပိုင္ စား လူမိုက္ မ်ား သာ ၾကီးစိုး ပါတယ္..။ လူမိုက္ အခ်င္းခ်င္းနယ္ မေက်ာ္ၾကပဲ နယ္ေက်ာ္ တဲ့ လူမိုက္ေတြ အတြက္လည္း ဇာတ္သိမ္း မေကာင္းခဲ့တာ ထံုးစံလိုျဖစ္ေန ခဲ့ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ကေတာ့ လမ္းမေတာ္ တစ္ရပ္ကြက္ထဲ မွာ ထိုင္ျပီး မင္းမူေနရံု နဲ႕ ေက်နပ္ နိုင္သူ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဖိုးတုတ္ ပထမဆံုး မ်က္ေစာင္းထုိးတာ ကေတာ့ ပန္းဆိုးတန္းလမ္း ပါ.. ။ ပန္းဆိုးတန္းလမ္း မွာက ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ၊ ေက်ာက္တံတား လူမိုက္ မတ္စတီးခန္း ၾကီးစိုးေနပါတယ္ ။ မတ္စတီးခန္း က ေတာ့ သူ႕လက္ရံုး မာမြတ္ကိစၥျပီး ကတည္းက ဖိုးတုတ္ကို ေ၇ွာင္ဖို႕ သူ႕တပည့္ေတြကို မွာပါတယ္.. ဒါေပမယ့္…………ဖိုးတုတ္ ပန္းဆိုးတန္း ကို ကိစၥ တစ္ခုနဲ႕သြားတဲ့ ည မွာ မတ္စတီးခန္း တပည့္ တစ္ေယာက္ က နယ္ေက်ာ္လာ တယ္ဆိုျပီး ဖိုးတုတ္ကို ရင့္ရင့္ သီးသီးေျပာခဲ့တဲ့ အတြက္ အဲ့ဒီ လူမိုက္ ဟာ ဖိုးတုတ္ ဓါးခ်က္နဲ႕ အူပြင့္တဲ့ အထိ အထိုးခံခဲ့ ရပါေတာ့တယ္..။ မတ္စတီးခန္း ဟာ ဖိုးတုတ္ နဲ႕တိုက္ရိုက္ေတြ႕မယ္ ထင္ခဲ့ေပမယ့္… သူ တကယ္ရင္ဆိုင္ လိုက္ရတာက သူ႕ဗိုလ္တစ္ေထာင္နယ္ထဲ က လူမိုက္ေပါက္စေလး ငမိုး ပါပဲ..။ မတ္စတီးခန္း ရဲ႕ တပည့္ေတြ ၾကီးစိုးေန တဲ့ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားပြဲေတာ္ ညတစ္ည မွာ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ျမိဳ႕နယ္ ထဲက ပ်ံက်ေပေတေနတဲ့ ဆိုးသြမ္း လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္က မတ္စတီးခန္း တပည့္ ကုလားလူမိုက္ (၈)ေယာက္ကို ဓါးနဲ႕ ၀င္ ပိုင္းပါတယ္ ။ ကုလားလူမိုက္ (၃)ေယာက္ ေသလုေမ်ာပါး ဒဏ္ရာရသြားၾကျပီး က်န္တဲ့ လူမိုက္ေတြလည္းေခြးေျပး ၀က္ေျပး ေျပးခဲ့ ရပါေတာ့တယ္…. ဒီအခ်ိန္က စလို႕ မက္စတီးခန္း ဟာ ပန္းဆိုးတန္း ကို ဖိုးတုတ္လက္ ၊ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ကို ငမိုးလက္ အပ္ျပီး လူမိုက္ေလာက ကေန တစ္ျဖည္းျဖည္းေနာက္ဆုတ္ သြားပါေတာ့ တယ္..။ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ နဲ႕ မေရွးမေနွာင္း မွာပဲ ဓားေရးၾကြယ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ငမိုး ရဲ႕ နာမည္ ဟာလည္း ရန္ကုန္ လူမိုက္ေလာက မွာ တျဖည္းျဖည္းၾကီးမား လာပါေတာ့တယ္..။ ……………………………….. ဗိုလ္တစ္ေထာင္ငမိုးရဲ႕ ဧည့္၀တ္ ……………………………………. ငမိုး ပခံုးခ်င္းယွဥ္လာျပီ ဆိုတာနဲ႕ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ က သူ႕ထံုးစံ အတိုင္း ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္..။ ရန္ကုန္ရဲ႕ ခ်မ္းစီးစီး ဒီဇင္ဘာ မနက္ခင္း တစ္ခုမွာ သကၠလပ္ အကၤ်ီအထူစားေအာက္မွာ ဓားရွည္ တစ္ေခ်ာင္း ကို လြယ္ျပီး ဘိုကေလးေစ်း (ဘရုတ္ကင္းေစ်း) လမ္းထဲ ကို ၀င္လာတဲ့ ဖိုးတုတ္ ကို ေတြ႕ရပါတယ္..။ ဖိုးတုတ္က ဗိုလ္တစ္ေထာင္ငမိုးအိမ္ေရွ႕ရပ္လိုက္တယ္ဆိုလ်ွင္ပဲ…ငမိုးဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျပဴးျပဴး ျပာျပာျဖစ္ သြားပါတယ္ …. ငမိုး ခ်က္ခ်င္း အိမ္ေပၚကေျပးဆင္းျပီး လာရင္း ကိစ ၥကိုေမး ပါေတာ့တယ္.။ ဖိုးတုတ္ က သကၠလပ္ အကၤ်ီ ကို ဆြဲခြ်တ္ျပီး ရင္ဘတ္ကိုေကာ့ေပးသည္.. ေအး ငမိုး မင္းဓါးေရးထက္ တယ္ဆိုလို႕ ငါလာ အထုိးခံၾကည့္တာ ဟု ေအာ္ၾကီး ဟစ္က်ယ္ေျပာေတာ့သည္ ။ ငမိုးကလည္း လူနပ္…။ ပုဏားလိုေတာ့ အရွက္ကြဲ မခံနိုင္ ။ ဒီေတာ့ ဖိုးတုတ္ ကို ျပံဳးျပရင္း "ဟာ အကိုၾကီး ကလည္း မဟုတ္တာ ဒီအေၾကာင္းေတြ မေျပာပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဗမာညီအစ္ကို ခ်င္း ၾကား မွာ ဒါမ်ိဳးေတြရွိေသးလားဗ်ာ.. အကိုေတြ႕ခ်င္ရင္ေခၚခိုင္း လိုက္ေပါ့..တကူးတက ကြ်န္ေတာ့္ဆီ လာေနရ တယ္လို႕" "ေအး မင္းက ဗိုလ္တစ္ေထာင္ မွာ ဗိုလ္မထားဘူး ဆိုလို႕.. ငါကလည္း ဗိုလ္လာ လုပ္တာေလကြာ" "ဟာ အကိုၾကီးရာ ကြ်န္ေတာ့္ ကို မၾကိဳက္တာရွိရင္ ဆံုးမလို႕ရပါတယ္.. နာခံပါ့မယ္..ကြ်န္ေတာ္ အကိုၾကီး ကို ဧည့္၀တ္ျပဳပါရေစ " ဖိုးတုတ္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါ… ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ငမိုး … နယ္ေျမ ခ်င္း စည္းမေက်ာ္ ဖို႕သာေျပာ ခဲ့ျပီး ..။ အျပန္တြင္ေတာ့ အလာတုန္း ကလို မဟုတ္…………ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ငမိုးပိုင္ ရထားလံုးနွင့္ ဖိုးတုတ္ကို အိမ္အေရာက္ လိုက္ျပန္ပို႕ေပးပါေတာ့တယ္………….။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က စျပီး ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ငမိုး ေသဒဏ္ က်သြားတဲ့ အခ်ိန္အထိ ဖိုးတုတ္နဲ႕ ငမိုးတို႕ဟာ သံခင္း တမန္ခင္း ဆက္ဆံေရးနဲ႕ ဘာျပသနာ မွ ထပ္မျဖစ္ၾကေတာ့ပါဘူး..။ ……………………. သူေဌးဖိုးတုတ္ …………………. လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ဟာ အရင္ လူမို္က္ေတြလို ကိုယ့္နယ္ေျမ က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ထဲ မင္းမူေနတာ မဟုတ္ တဲ့အတြက္ ၾကည္ျမင္တိုင္ ၊ ပုဇြန္ေတာင္ ၊ လသာ ၊ ကမ္းနားလမ္း သိမ္ၾကီးေစ်း လူမိုက္ေတြက အစ ဖိုးတုတ္ရဲ႕ တပည့္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္လာျပီး နယ္ေျမဆိုင္ရာ ဆက္ေၾကး တစ္ပုံကို လမ္းမေတာ္ ဖုိးတုတ္ထံ သြင္းၾကရပါေတာ့တယ္ ..။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲ က ဘိန္းခန္းမ်ား ၊ ဇိန္ခန္းမ်ား ၊ ဟိုတယ္မ်ား ၊ ေပ်ာ္ပြဲစား ရံုၾကီးမ်ား မွ အစ သိမ္ၾကီးေစ်း၊ သံေစ်း ရွိ အေရာင္းအ၀ယ္ ဒိုင္ၾကီးမ်ား၊ ေလာင္းကစား ၀ိုင္းမ်ား အလယ္ ၊ ၾကည့္ျမင့္တိုင္ စက္ဆန္း ေျပး ဆြဲေသာ ဘတ္စ္ကားလိုင္းေတြ ၊ ဂိတ္ထုိးသည့္ Taxi ကားမ်ား အဆံုး လစဥ္ ဆက္ေၾကး မ်ားအား ဖိုးတုတ္ ထံ ေပးသြင္းရေတာ့သည္..။ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ၀င္ေငြက တစ္လလ်ွင္ (၃၀၀၀)နီးပါး ရွိသည္ ဟု ခန္႔မွန္းၾက သလို ဖယ္မလီယာ ကား(၂)စီးနွင့္ ေမာ္ေတာ္ တစီးပိုင္သည္ အထိ ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာ လာခဲ့ေတာ့သည္..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္က ရာဇ၀တ္မႈမ်ား လိုက္ရာတြင္ နာမည္ၾကီးေသာ ေရွ႕ေနၾကီး ပန္ကာေအးကို လို လူကို ပင္ ဥပေဒ အၾကံေပးအျဖစ္ လစာေပး ငွားထားလိုက္ေသးသည္..။ နာမည္ၾကီးလာသည္ နွင့္အမ်ွ အေပါင္းအသင္း မ်ားလာသည္ ။ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ရုပ္ရွင္မင္းသား ခင္ေမာင္ရင္ ၊ ဇာတ္မင္းသားေရႊက်ီးညိဳ တို႕ ဖိုးတုတ္နွင့္ တတြဲတြဲ ျဖစ္လာသည္ ။ နိုင္ငံေရးေလာက မွ အမတ္ မ်ားနွင့္ တစ္စားပြဲတည္း ထိုင္ေသာက္နိုင္သည္ အထိ ဖိုးတုတ္ ပါ၀ါက ၾကီးမားခဲ့သည္ ။ …………………………………. အခ်စ္လူၾကမ္း ဖိုးတုတ္ ……………………………. လူမိုက္ ဆိုတာ ဂ်ိဳနဲ႕လား ဆုိေသာ ဆိုရိုးစကား ရွိပါတယ္… ဖိုးတုတ္ က ဂ်ိဳနဲ႕ လူမိုက္ မဟုတ္ေပမယ့္ နွလံုးသား နဲ႕ လူမိုက္ပါ……….။ ဖိုးတုတ္ နွလံုးသား ကို ညိွငင္ ဖမ္းစားထားတာ က လမ္းမေတာ္ သူ တရုတ္ကျပား မသင္းျမ..။ မသင္းျမ က အေဖ မရွိေတာ့ အေမနဲ႕အေဒၚက လမ္းမေေတာ္ (၂၄)လမ္း၊ ကြမ္းတန္းေစ်း တြင္ ေစ်းေရာင္း တဲ့ သူေတြ.. ဖိုးတုတ္ အေမနဲ႕ မသင္းျမ အေမက ဥပုသ္ေစာင့္ ၊ ဘုရားသြား အတူတူ လူရင္းေတြ..။ ေငြေရးေၾကးေရးေတာင့္တင္းျပီး ဖိုးတုတ္ အေမ ေဒၚခ်စ္ပု ေငြလို လ်ွင္ မသင္းျမ တို႕ မိဘေတြ က ေထာက္ ပံ့ေနၾက။ မသင္းျမ ကို ဖိုးတုတ္ ၾကိဳက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ဖြင့္မေျပာရဲ ခဲ့… မသင္းျမ ေရွ႕ေရာက္ လ်ွင္ပင္ လူမိုက္ၾကီး က ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ စကားမေျပာရဲရွာ ..။ ဒါေပမယ့္ တပည့္ အရင္းေတြ..အေပါင္းအသင္း အရင္းေတြ နဲ႕ အတူတူေသာက္ၾကတဲ့ အရက္၀ိုင္း မွာေတာ့ ဖိုးတုတ္ၾကီး ရဲ႕ ရင္တြင္းေ၀ဒနာေတြ က အန္အန္ ထြက္လာ တတ္လို႕…. ဖိုးတုတ္ ရင္တြင္းက အခ်စ္ ဓာတ္ေတြ ကို သူ႔ညီ ဘသိန္းနဲ႕ တပည့္ ရင္းေတြျဖစ္တဲ့ လသာ လူမိုက္ စံဘေသာင္းရီ (ေခၚ) ဂႏၵမာ ေဆာင္းရင္ ၊ ကမ္းနားလမ္း အုန္းေဖ ၊ လြစ္စ္လမ္း ငညြန္႕ ၊ တာေမြေအာင္ဘ ၊ လက္ေကာက္ ခ်န္ထြန္း တို႕က အူမေခ်းခါး မၾကားခ်င္ မွ အဆံုး သိထားျပီးသား..။ မသင္းျမ က ဘာသာ တရားရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ ၾကီးျပင္း လာခဲ့တဲ့ မိန္းကေလး ပီပီ ဖိုးတုတ္လို နာမည္ ၾကီး လူမိုက္ ကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ မသင္းျမက ဖိုးတုတ္ညီ ကိုဘသိန္း နဲ႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ရင္းနွီးပါတယ္တဲ့……။ ေစ်းထဲမွာ မသင္းျမ ကလည္း မဟုတ္မခံ ဇတ္ဇတ္ၾကဲ…ဆိုေတာ့ ဘသိန္း က သူ႕အကိုနဲ႕ စိတ္ခ်င္းတူ သဟဲ့ ဆိုျပီး မသင္းျမ ကို သူ႕အကို ဖိုးတုတ္နဲ႕ ၾကိတ္ သေဘာတူေနပါတယ္ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ဒီေန႕က… မသင္းျမ ေစ်းေရာင္း တဲ့ေနရာကို ဘသိန္း ေရာက္လာျပီး ကိုဖိုးတုတ္ က မသင္းျမ ကို ခ်စ္ေၾကာင္း ၾကိဳက္ေၾကာငး္ ကို ေအာင္သြယ္ေျပာပါေတာ့တယ္.. အဲ့ဒီမွာ မသင္းျမက ဘသိန္းကို ခဲနဲ႕ေကာက္ထု လိုက္ပါေလေရာလား…နဖူး အာလူးသီးၾကီး ကို အုပ္ျပီး ေအာင္သြယ္ေတာ္ ဘသိန္းက စပ္ျဖဲျဖဲ နဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ လွည့္ေျပးလာခဲ့ပါတယ္..။ အဲ့ဒီညက လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ နွင့္ တြဲဖက္ ရုပ္ရွင္ မင္းသားခင္ေမာင္ရင္ ၊ ဇာတ္မင္းသား ေရႊက်ီးညိဳ ၊ ရုပ္ရွင္ မင္းသားေက်ာ္စိုး တို႕ နန္းသီတာ ဆိပ္ကမ္းက သေဘၤာ တစ္စီးေပၚမွာ ေလညွင္း ခံရင္း အရက္ေသာက္ခဲ့ရာ မွ အမူးလြန္သြားခဲ့ ပါတယ္..။ ခင္ေမာင္ရင္ ကားနဲ႕ ဖိုးတုတ္ ကို အိမ္အထိ လိုက္ပို႔ၾကျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္သြားၾကေတာ့ ဖိုးတုတ္ အိပ္ေပ်ာ္သြား ပါေလေရာလား..။ မနက္ မိုးလင္းေတာ့ အခန္း တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ဖိုးတုတ္ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့…သူ႕ညီ ဘသိန္း နဲ႕ တပည့္ေတြက မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို အတင္းဆြဲေခၚလာျပီး ဖိုးတုတ္ အခန္းထဲ အတင္း တြန္းပို႕ေတာ့ ပါေလေရာ..။ "ေဟ့ ေကာင္ေတြ ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ" "အကိုပဲ ညက မသင္းျမ ကို မရရင္ ေသေတာ့မယ္ဆို..အဲ့ဒါနဲ႕ က်ဳပ္တို႕ စီမံလာေပးတာ" ဘသိန္း က ေျပာေျပာ ဆုိဆိုနွင့္ တံခါးကို ဆြဲပိတ္ လိုက္ျပီး အျပင္က ေသာ့ခတ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္..။ (အမွန္က မင္းသား ခင္ေမာင္ရင္ စနက္ပါ.. ကိုဖိုးတုတ္ ကိုလိုက္ပိုိ႕ရင္း ကေန ဖိုးတုတ္ ညီနဲ႕တပည့္ ေတြကို မင္းတို႕ အကိုေတာ့ မသင္းျမ ကို မရရင္ နန္းသီတာ ဆိပ္က ခုန္ခ်မယ္ လုပ္ေနလို႕ မူးေအာင္ တိုက္ျပီးျပန္ေခၚ လာတာ ဆိုျပီး သရုပ္ေဆာင္ျပ သြားတာကို တပည့္ေတြက အတည္ ထင္ျပီး အခုလို လုပ္ေပး လိုက္ၾကတာပါ..ပဲ) ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ ကို ေဒါသ ထြက္သလို..မသင္းျမ ကို အားနာေနသည္ ။ မသင္းျမ က ငိုယိုေနတာျမင္ ရေတာ့ သူ စိတ္မေကာင္း.. ျပီးေတာ့ မသင္းျမ အေမေတြ က သူ႕အေမ ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြ…. အခုေတာ့ ဘသိန္း နဲ႕ တပည့္ေတြေၾကာင့္ အေမ မ်က္နွာပ်က္ ရေတာ့မည္.. ဖိုးတုတ္ ကို ဆဲသည္ ။ ဖိုးတုတ္က ရွင္းျပသည္ ။ တကယ္ေတာ့ ဘသိန္း နွင့္တပည့္မ်ား က မသင္းျမ အိမ္ကေန ေစ်းကို အထြက္မွာ ကားေပၚ တင္ဆြဲလာ ခဲ့ျခင္းတဲ့….. ရန္ကုန္ တစ္ျမိဳ႕လံုး လႊမ္းမိုးေနသည့္ ဖိုးတုတ္ ၊ ဒုစရိုက္ သမားတိုင္း ဦးညြႊတ္ရေသာ ဖိုးတုတ္ ၊ အသက္ အရြယ္ နွင့္ ဥစၥာပစၥည္း ရွိေသာ သူေဌးေလး ဖုိးတုတ္ ၊ ေသရဲ ၊ သတ္ရဲ ၊ ရိုက္ရဲ လူမိုက္ၾကီး ဖိုးတုတ္ .. အခုေတာ့ မသင္းျမ ကို ေတာင္းပန္စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ဆိုေနရွာသည္။ မသင္းျမ ကလည္း လူမိုက္ေတြ ေပါမ်ား လွသည့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးေတြ မိန္းမသားေတြ ခ်ည္း ေစ်းေရာင္း စားေနရ သည့္ ဘ၀က မလံုျခံဳ.. ဖုိးတုတ္နွင့္ ပတ္သက္မိလ်ွင္ မိမိ မိဘအသိုင္းအ၀ိုင္း အားလံုးကို ဘယ္သူ မွ မတို႕ရဲ မထိရဲသည့္ လံုျခံဳမႈ ရလာနိုင္သည္ ကိုေတြးမိသြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕…။ အဲ့ဒီ အခန္းေလးထဲ မွာ ဖိုးတုတ္ လူပ်ိဳဘ၀ တစ္စခန္း သိမ္းသြားေတာ့သည္။ ……………………………………. ဖိုးတုတ္ အတု (သို႕) လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ ……………………. မဂၤလာေဆာင္ ခါနီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ေဒါသ ထြက္ေနပါတယ္..။ သားလုပ္ သမ်ွ ခ်ိဳသည္ ခါးသည္ မေျပာဖူးေသာ မိခင္ၾကီး ေဒၚခ်စ္ပု က အခု နာနာၾကည္းၾကည္းနွင့္ လာေျပာ သြားတဲ့ စကားက…..ဖိုးတုတ္ ကို ယမ္းပံု မီးက်ေစပါေတာ့တယ္။ "ဖိုးတုတ္ နင္ လူမိုက္ ရံုတင္ မကေတာ့ဘူး လူလိမ္ လူယုတ္မာျဖစ္ေနျပီ…. ငါတို႕ ေစ်းေရာင္းစား လာ တာ တစ္သက္လံုး သူတစ္ပါး ပစၥည္းကိုမလိမ္မညာ ခဲ့ဘူး..နင့္ က်မွ တစ္ေစ်း လံုး ဟိုးဟိုးေက်ာ္ ကလိမ္ ဖိုးတုတ္ျဖစ္ေနပါလားဟဲ့" တဲ့ ။ တပည့္ေတြ ကို စံုစမ္းခိုင္းၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္သည္ ။ သိမ္ၾကီးေစ်း နဲ႕ လသာ တစ္၀ိုက္မွာ ဖိုးတုတ္ ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႕ ကုန္ေတြ မွာျပီးနယ္ပို႕ သတဲ့.. ျပီးေတာ့ ကုန္သည္ေတြ ကို ပိုက္ဆံ မရွင္းပဲ ေျဗာင္လိမ္သည္ ။ ကုန္သည္ေတြ ခမ်ာ လည္း ဖိုးတုတ္ ဆိုသည့္ နာမည္ၾကား သည္နွင့္ပင္ သြား မေတာင္းရဲေတာ့ေခ်..။ ဖိုးတုတ္ ဓါးဆြဲျပီး ဆင္းလာခဲ့သည္……………….။ ………..အဲ့ဒီ ဖိုးတုတ္ က ဘယ္သူလဲ ။ ၾကာၾကာ မစံုစမ္းရ..လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ေတာ့ မဟုတ္ လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ တဲ့ ပြဲစား ဖိုးတုတ္လို႕လဲ ေခၚသတဲ့..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္…..လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ရျပီ..။ မၾကာမီ……..ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ လက္ထဲမွာ ယက္ကန္ယက္ကန္ နဲ႕ မူးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ပါလာ ပါေတာ့တယ္..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ကို အထင္ေသး သည့္ အမူအယာျဖင့္ လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္က ၾကည့္လိုက္သည္။ "ခင္ဗ်ား..ဘယ္သူလဲ..က်ဳပ္ကို ဘယ္သူမွတ္ လို႕ ဒီလိုေခၚလာတာလဲ ..ေသခ်င္လို႕လား" လမ္း(၃၀) က ေဟာက္သည္..လမ္းမေတာ္ က ရယ္သည္.။ "က်ဳပ္နာမည္ ဖိုးတုတ္ဗ်..ဖိုးတုတ္..ခင္ဗ်ားၾကားဖူးတယ္ မွတ္လား" လမ္း(၃၀) က ထပ္ေဟာက္သည္။ "ေအး မင္းက ဖုိးတုတ္ ဆို ေရာ့.." လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ကိုင္ေနက် မူလီေခါင္းတပ္ ၾကိမ္လံုးက လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ မ်က္နွာေပၚ ကန့္လန္႔ျဖတ္ က်သြားသည္ ။ လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ေခြသြားသည္..။ "ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ..က်ဳပ္ အေၾကာင္း မသိေသးဘူး ထင္တယ္" "ေအး..မင္း ငါ့ကို သိကၡာခ် တယ္..လူလိမ္..ေခြး" "က်ဳပ္ အလုပ္က်ဳပ္ လုပ္တာ ခင္ဗ်ားကို ဘာသိကၡာ ခ်ေနလို႕လဲ" လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ကလည္း…….ျပန္ ခံပက္သည္ ။ "မေအ -ိုး………..ငါ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ကြ" ဒီေတာ့မွ လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ ေခါင္းနပန္းၾကီး သြားပါေတာ့တယ္……သြားျပီ သူ႕ဘ၀..။ "မင္းလိမ္ ထားတာေတြ (၃)ရက္ အတြင္း ျပန္ေပး..မေပးရင္………………" လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ စကားမဆံုးလိုက္ သလို လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္လည္း စကားေျပာခြင့္ မရလိုက္ပါ.. မူလီေခါင္း တပ္ၾကိမ္လံုးက လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ေခါင္းေပၚ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေရာက္လာပါေတာ့ တယ္…………။ (၃)ရက္ေျမာက္ေန႔ တြင္ လမ္း(၃၀) ဖိုးတုတ္ သည္ သူ႕အိမ္ ကိုေရာင္းခ်ျပီး အေၾကြးမ်ား ေခ်သြားပါေတာ့ တယ္……….။ ……………………………………. ဖိုးတုတ္ကို နိုင္တဲ့သူ ေပၚျပီ …………………………………………. လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္.. မသင္းျမ နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ အျပီးမွာေတာ့ ဖိုးတုတ္ ကို နိုင္တဲ့သူ ေပၚလာခဲ့ပါျပီ။ ဟုတ္ပါတယ္………..သူကေတာ့ ဖိုးတုတ္ ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီး မသင္းျမ ပါပဲ..။ အိမ္ေပၚ တြင္ အရင္လို တပည့္ေတြ ေဘာ္ဒါေတြ နွင့္ အရက္၀ိုင္းဖြဲ႕ မေသာက္ရ ။ တစ္ျခားမိန္းမေတြ မေခၚတင္ရ..။ ၀က္သား မစားရ..။ လူမိုက္ၾကီး လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ဒီဥပေဒေတြ ကို နာခံရသည္……..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ကို ေျပာခ်င္ဆိုခ်င္ သည့္ ကိစၥမ်ား အတြက္ မသင္းျမ ကို သြားကပ္ရတဲ့ သူေတြ ေတာင္ ရွိ လာပါေတာ့တယ္…….။ တစ္ခါေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ နွင့္ လမ္းမေတာ္ အက္စပက္ေတာ္ (၁)ဦး တို႕ လသာလမ္းရွိ တရုတ္ ထမင္းဆိုင္ တစ္ခုတြင္ သြားစားၾကပါတယ္…။ ဖိုးတုတ္တို႕ က ဟင္းရည္ ထပ္ေတာင္းသည့္ အခါ ဆိုင္ရွင္နွင့္ စကားမ်ားၾက ပါတယ္.. ဆိုင္ရွင္ တရုတ္ ကလည္း လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္မွန္း မသိပါဘူး..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္က ေငြရွင္း ဖို႕ တရုတ္ ထမင္းဆိုင္ရွင္ ရွိရာ ေကာင္တာ ကို လွမ္းေခၚတဲ့ အခါ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တရုတ္က အလုပ္သမားရွိ တယ္ ငါ ဆိုင္ရွင္ကြ..မင္း ဘာေကာင္လဲ ဆိုျပီး ရင့္ရင့္ သီးသီး ေျပာ လာပါေတာ့တယ္… ဖိုးတုတ္က ေကာင္တာ ကို ထသြားျပီး ဆိုင္ရွင္ မ်က္နွာကို လက္သီး နဲ႕ထိုးလိုက္ပါတယ္…. အဲ့ဒီမွာ ဆိုင္ရွင္ တရုတ္ ကလည္း တုတ္နွင့္ ရိုက္ရန္ ေျပးထြက္ လာပါေတာ့တယ္..။ ဖိုးတုတ္ က ခါးၾကား က ဓါးကို ထုတ္လိုက္ေပမယ့္..အတူ ပါလာတဲ့ ပုလိပ္ အရာရွိက ဆြဲေခၚသြားလို႕ လွည့္ျပန္ ခဲ့ရပါတယ္..။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ လည္း ေနာက္ပိုင္း မွ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္မွန္းသိလို႕ ေတာ္ေတာ္ ထိတ္လန္႔သြားပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်သြားပါျပီ……….။ သူတို႕ဆရာကို မေလးမစား လုပ္ရေကာင္းလား ဆိုျပီး ဒီကိစၥကို သိသြားတဲ့ ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ က ေဒါသူပုန္ ထၾကပါတယ္……..။ အထူး သျဖင့္ လသာ လူမိုက္ စံဘေသာင္းရီ (ေခၚ) ဂႏၵမာ ေဆာင္းရင္ ပါ။ သူ႕နယ္ေျမ ထဲမွာ သူ႕ဆရာ ဖိုးတုတ္ကို မေလးမစား လုပ္ခံရသည္ ဆိုကတည္းက ေသာင္းရီ ေဒါသ အလိပ္ လိုက္ ထြက္လာ ပါေတာ့တယ္.. ျပီးေတာ့ ကိုဖိုးတုတ္ သူ႕ကို ညိဳးမည္ကို သူေၾကာက္သည္ ။ ဒီေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႕ မွာပဲ စံဘေသာင္းရီ တို႕အုပ္စု တရုတ္ ထမင္းဆိုင္ကို ၀င္ေရာက္ ဖ်က္ဆီး ပါေတာ့တယ္ ။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တရုတ္ကို လည္း ေၾကးအိုးျပဳတ္သည့္ အိုးထဲ လက္ထည့္နွစ္သည့္ အထိ လုပ္ခဲ့ၾက သည္……………လူမိုက္တို ႔၏ နွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ ဆိုင္ရွင္ တရုတ္ ရန္ကုန္ေဆးရံု တင္လိုက္ရ ပါေတာ့တယ္…….။ အဂၤလိပ္ အစိုးရပိုင္း အထိေပါက္ေနေသာ ဆိုင္ရွင္ တရုတ္၏ ေဆြမ်ိဳး မ်ားက ဖိုးတုတ္ ၏ ဇနီး မသင္းျမ ထံ လာေရာက္ျပီး ဖိုးတုတ္ အား ကူညီ ထိန္းသိမ္းေပးရန္ လာေရာက္ အသနားခံသြားၾက ပါတယ္..။ မသင္းျမ နွင့္ ဖိုးတုတ္ရန္ျဖစ္ၾကသည္……..။ ေနာက္ဆံုး ကြဲမည္ ကြာမည္ အထိျဖစ္လာေတာ့……………ဖိုးတုတ္ ညီ ဖူးစာရွင္ ဘသိန္းက ဖိုးတုတ္ ေလးစား ရတဲ့ ငယ္ဆရာၾကီး မ်ားျဖစ္တဲ့ ဦးဆင္ ၊ ဦးသင္ ၊ ဦးေအာင္ဒြန္း ၊ လမ္းမေတာ္ ဘံုေက်ာင္း ဆရာ ေဘာမ်ိဳးရွဴး တို႕ကို သြားေခၚရပါေတာ့တယ္……။ လူၾကီးေတြ ဆံုးမေတာ့ ဖိုးတုတ္ နာခံရွာသည္..အထူး သျဖင့္ လူမိုက္ မယား ေသာကမ်ား ဆိုသည့္ စကား ကို ဖိုးတုတ္ နာခဲ့သည္….။ မသင္းျမ ကို ေတာင္းပန္ေတာ့ မသင္းျမ က လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ကို ဘာသာေရး ကိစၥဘက္ အားစိုက္ရန္ တိုက္တြန္းေတာ့ သည္..။ လူမိုက္ၾကီး ဖိုးတုတ္ ကြ်တ္တန္း ၀င္မည္လား……….။ ………………………………………… ကုလား - ဗမာ ရိုက္ပြဲ …………………………….. ၁၉၃၈ ခုနွစ္……… ရန္ကုန္ ဆိပ္ကမ္းရွိ ျမန္မာျပည္ အေျခခ် ကုလားနိုင္ငံေရး သမားမ်ားက ေျမွာက္ပင့္ေပးၾက သျဖင့္ အိႏၵိယ ကူလီမ်ား လုပ္ခ တုိးေပးေရး သပိတ္ေမွာက္ၾကသည္ ။ ထိုေခတ္ က ရန္ကုန္ ဆိပ္ကမ္း တြင္ ဗမာလူမ်ိဳး ကူလီမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ မရၾက ။ ကူလီေခါင္း နာရရမ္းဆင္ ဆိုသည့္ ကုလားက ဆိပ္ကမ္း အာဏာပို္င္ မ်ားနွင့္ေပါင္းျပီး ၾကီးစိုးထား ပါတယ္..။ အိႏၵိယကူလီေတြ သပိတ္ေမွာက္လိုက္တဲ့ အတြက္ ရန္ကုန္ ဆိပ္ကမ္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြ အတြက္ အၾကီး အက်ယ္ ဂယက္ရိုက္စရာျဖစ္လာ ပါေတာ့တယ္…..။ နဂို ကတည္းက နရရမ္းဆင္ ကို အျငိတိုက္ဖို႕ၾကံရြယ္ထား တဲ့ ဖိုးတုတ္ အတြက္ေတာ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္…။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ က သူ႕တပည့္ေတြ ကို စုေ၀းျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ထဲ ကူလီ လုပ္ခ်င္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ကို စုေ၀းေစခဲ့ပါတယ္..။ ျပီးေတာ့ ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္ နဲ႕သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုျပီး သပိတ္ေမွာက္ေန တဲ့ ကုလား ကူလီေတြ အစား ဗမာ ကူလီေတြက အလုပ္၀င္နိုင္ေၾကာင္း သြားေရာက္ ညိွနွိုင္းပါေတာ့တယ္…..။ ဆိပ္ကမ္း အာဏာပိုင္ေတြ နဲ႕ ကုန္သည္ၾကီးေတြ က ၀မ္းသာ အားရ သေဘာတူျပီး ဗမာ ကူလီေတြကို ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ဆင္းခိုင္း ပါေတာ့တယ္…။ ဒီလိုနဲ႕ ၾကာၾကာ မေနနိုင္ေတာ့တဲ့ ကုလား ကူလီေတြ က သပိတ္လွန္ျပီး လုပ္ငန္းျပန္၀င္ တဲ့ အခါ ဗမာ ကူလီေတြ နဲ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ပါေတာ့တယ္…။ အဲ့ဒီ ဂယက္က စျပီး ျမန္မာျပည္ အနွံ႔ ကုလား - ဗမာ ရိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ကုန္ ပါေတာ့တယ္..။ အလုပ္ရဖို႕ ကူညီေပး ခဲ့တဲ့ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ကို ဗမာ ကူလီေတြက တစ္ေန႕ကို ေငြ(၃၀၀) က်ပ္ေန႔စဥ္ ေပးေနရတဲ့ အခ်ိန္ပါ……….။ ဖိုးတုတ္နဲ႕ သူ႕တပည့္ လူမိုက္ေတြ ကုလား - ဗမာ အဓိကရုဏ္းထဲ ပါ၀င္လာတဲ့ အခါ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း တ၀ိုက္က ေဂၚရင္ဂ်ီ ကုလားမ်ား အထိနာ ကုန္ပါေတာ့တယ္..။ ဒီေတာ့မွ အစိုးရက လည္း အဓိကရုဏ္း ကို ၀င္ေရာက္နွိမ္နင္း ရပါေတာ့တယ္ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္နွင့္ အစိုးရက ပါ အဓိကရုဏ္းထဲ ပါျပီဆိုေတာ့ အားလံုးျငိမ္က် သြားေတာ့သည္……..။ ဒီလိုနဲ႕ အဲ့ဒီ အခ်ိန္က စလို႕ အစိုးရ အဖြဲ႕နိုင္ငံေရးသမားေတြ အတြက္ ဖိုးတုတ္ ဟာ ေလ်ာ့တြက္လို႕မရ တဲ့ အင္အားစု တစ္ခုမွန္း သိသြားၾကပါေတာ့တယ္..။ …………………………….. ဘုရားဒကာဖိုးတုတ္ ……………………….. ကုလား - ဗမာ အဓိကရုဏ္းျပီးတဲ့ေနာက္ မသင္းျမ ကို ကတိေပးခဲ့တဲ့ အတိုင္း ဖိုးတုတ္ ဘာသာေရး လုပ္ပါျပီတဲ့……… ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အေရွ႕ ေရႊဂံုတိုင္ က မြန္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွာ ဦးဖိုးတုတ္ မသင္းျမ တို႕ ေရတြင္း တစ္တြင္း လွူပါတယ္.. သရက္ေတာေက်ာင္း၀င္းၾကီး ထဲ ဇရပ္ တစ္ေဆာင္ေ၇စက္ခ် လွဴရင္း ဖုိးတုတ္နွင့္ တပည့္မ်ားက ရဟန္းခံ ၾကပါတယ္..။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ လျပည့္ လကြယ္ နံနက္တိုင္း ဆြမ္းခံၾကြ သည့္ သံဃာေတာ္မ်ား ကို ဆြမ္းေလာင္းေန သည့္ ဖိုးတုတ္ တို႕ ဇနီးေမာင္္နွံ ကို ျမင္ရပါေတာ့တယ္……..။ သံဃာေတြ ကို ဆြမ္းေလာင္းျပီး မိခင္နွင့္ ေယာကၡမ အိမ္ကို ဖိုးတုတ္နွင့္ တပည့္ေတြက ဟင္းသြားပို႕ေလ့ ရွိသည္ ။ "င့ါသမက္ က လူမိုက္ မဟုတ္ဘူး လူလိမၼာေလး…." မသင္းျမ အေမ အျမဲေျပာ သည့္ စကား။ သူ႔ေယာကၡမေျပာ သည့္ လူလိမၼာေလး ဖိုးတုတ္ က တစ္လ ကို သံဃာ အပါး (၅၀) ကို ဆြမ္းကပ္.. တစ္လ လ်ွင္ တစ္ၾကိမ္ ဘုရားကိုး ဆူ ပင့္ ျပီး ပူေဇာ္သည္……….. ဒီလို ဆုိေတာ့ ဘုရားဒကာ လူမိုက္ေလလား……….။ ……………………………………………… မစၥတာစေကာ့ဘေရာင္းနွင့္ See You Next Time ……………………………………………………….. ကုလား - ဗမာ အေရး အခင္းျပီး ခါစ ၁၉၃၈ ေနွာင္းပိုင္း မွာ သာယာ၀တီ ဒီစၾတိတ္ မွ နာမည္ေက်ာ္ ရာဇ၀တ္ ၀န္ (ယခုေခတ္ ခရိုင္ရဲမွဴး အဆင့္) ရွိ အင္ဂလိုအိုင္းရစ္ လူမ်ိဳး မစၥတာစေကာ့ဘေရာင္း သည္ ရန္ကုန္ အေနာက္ပိုင္း ရာဇ၀တ္၀န္ အျဖစ္ ေျပာင္းေရြ႕လာပါေတာ့တယ္…။ ဘေရာင္း သခင္ လို႕ ေခၚၾက တဲ့ ရာဇ၀တ္၀န္ ဟာ အင္မတန္ မွ လူဆိုး လူမိုက္ေပါမ်ားခဲ့တဲ့ သာယာ၀တီ ဒီစၾတိတ္ မွာ အရက္စက္ဆံုး လို႕ နာမည္ၾကီးခဲ့သူပါ..။ ဆရာစံ အေရးအခင္း ကာလ ဖားေရႊေက်ာ္ တိုက္ပြဲအျပီးမွာ လယ္ သမားေခါင္းေတြ ကို ကိုယ္တိုင္ျဖတ္ခဲ့ သူလို႕လည္း ေက်ာ္ေဇာပါတယ္..။ တစ္ည မွာေတာ့ ရာဇ၀တ္ ၀န္ မစၥတာဘေရာင္းနွင့္ လမ္းမေတာ္ ဌာနအုပ္ ကိုခင္ေမာင္ တို႕ လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ အတြင္း နယ္ေျမ အေျခအေန လွည့္လည္ၾကည့္ရွုေနခ်ိန္ ..ဖိုးတုတ္တို႕ အဖြဲ႕နဲ႕ တိုးပါေတာ့တယ္..။ ကုလားဗမာ အေရးအခင္းျပီး ခါစျဖစ္သည့္ အတြက္ လမ္းမေတာ္ ရပ္ကြက္ျငိမ္၀ပ္ေရး အတြက္ ဖိုးတုတ္ နဲ႕ သူတပည့္ေတြ က ဘုန္းၾကီးလမ္းထိပ္ မွာ ၾကက္ကာလသား ဟင္းခ်က္ အရက္၀ိုင္းဖြဲ႕ရင္း ကင္းေစာင့္ေပးေန ၾကပါတယ္..။ မစၥတာဘေရာင္း က ကားကို ရပ္လုိက္ျပီး အခ်ိန္မေတာ္ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ လို႕ ေမးပါတယ္..။ ဖိုးတုတ္ က ကင္းေစာင့္ေပးေနတာျဖစ္ေၾကာင္းျပန္ေျဖေတာ့.. ဒါ နင္တို႕အလုပ္ မဟုတ္ဘူး ငါတို႕အလုပ္ ဟု ေျပာဆိုျပီး ကင္းသမားေတြ ခ်က္စားေန တဲ့ ဟင္းအိုး ထမင္း ပန္းကန္ေတြ ကို ေဆာင့္ကန္ သြားပါ ေတာ့တယ္……….။ ျပီးေတာ့ ဖိုးတုတ္ ရင္ဘတ္ ကို ေစာင့္ဆြဲျပီး "See You Next Time" ေနာက္ တစ္ၾကိမ္ျပန္ ဆံုမယ္ လို႕ ေျပာသြား ပါေတာ့တယ္.။ လမ္းမေတာ္ ဌာနအုပ္ ကိုခင္ေမာင္က ေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္နဲ႕ ရင္းနွီးသူျဖစ္တဲ့ အတြက္ အားနာ ေနရွာပါတယ္………။ ေနာက္ (၅)ရက္ခန့္ အၾကာမွာေတာ့………..။ တာေမြျမင္းျပိဳင္ကြင္း အတြင္း သို႕ ကားအနက္ တစ္စီး ထိုး၀င္လာသည္ ။ အခ်ိန္ကား ည(၁၀)နာရီ ။ ကားေပၚတြင္ေတာ့ အရပ္(၅)ေပ၊ (၁၀)လက္မ ခန့္ရွိ အေနာက္ပိုင္း ရာဇ၀တ္၀န္ မစၥတာ စေကာ့ဘေရာင္း နွင့္ ပုလိပ္သား(၂)ေယာက္ ၊ ပုလိပ္သား(၂)ေယာက္ၾကား မွာ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ပါလာ ပါေတာ့တယ္ ….။ ကားကို ထိုးရပ္လိုက္ သည္နွင့္ မစၥတာ ဘေရာင္းက လမး္မေတာ္ ဖိုးတုတ္ကို ကားေပၚမွ ဆြဲခ်ျပီး အဆဲ မ်ိဳးစံု ဆဲ ကာ ထိုးၾကိတ္ ကန္ေၾကာက္ပါေတာ့တယ္..။ အတူ ပါလာတဲ့ ဌာနအုပ္ ကိုခင္ေမာင္နဲ႕ ပုလိပ္သား(၂)ေယာက္က လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္အေၾကာင္း သိသျဖင့္ ဘာမွ ၀င္မလုပ္ရဲၾက..။ မစၥတာ ဘေရာင္း လုပ္သမ်ွ ဖိုးတုတ္ က ခံေနသည္..လဲက် သြားေသာ ဖိုးတုတ္ အေပၚမွ တက္ခြကာ ဖိုးတုတ္ ၏ နွုတ္ခမ္းေမႊးမ်ား ကို ဆြဲနုတ္ရာ ဖိုးတုတ္ နွုတ္ခမ္းမွ ေသြးမ်ား ပါ ထြက္လာ ပါေတာ့တယ္..။ ဖိုးတုတ္ နွင့္ခင္မင္သူ ဌာနအုပ္ ကိုခင္ေမာင္ က ဒီကိစၥကို လံုး၀ မေက်နပ္..ဒါေပမယ့္ အထက္ အရာရွိ မ်က္နွာျဖဴျဖစ္ေနျပန္ေတာ့.. စိတ္မေကာင္းရံု မွ တပါး ဘာမွ မတတ္နိုင္..။ (၃)ရက္ခန္႔ အၾကာမွေတာ့………. ည(၉)နာရီ ခန့္ ဘုရင္ခံ အိမ္ေတာ္မွ ကင္း စစ္ေဆးျပီး (၆)မိုင္ ရွိေနအိမ္သို႔ ျပန္လာသည့္ ရာဇ၀တ္၀န္ မစၥတာဘေရာင္း ၏ ကားေရွ႕တြင္ လူ(၃)ေယာက္ က ပိတ္ရပ္ လိုက္ၾကသည္။ မစၥတာ ဘေရာင္း က ကားေပၚက ဆင္း ရန္ျပင္လိုက္စဥ္ တြင္ပင္ လူ(၃)ေယာက္က ဇာ၀ီတုတ္ မ်ားျဖင့္ ၀ိုင္းရိုက္ၾက ပါေတာ့တယ္……….. ေသြး အလူးလူးျဖစ္ေန တဲ့ မစၥတာဘေရာင္း လမ္းမေပၚမွာပဲ သတိလစ္ သြားပါေတာ့တယ္..။ မစၥတာ ဘေရာင္းကိစၥ တြင္ ပုလိပ္ဌာန မွ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ကိုေခၚယူ စစ္ေဆးခဲ့ေသာ္ လည္း ထုိည တြင္ ဖိုးတုတ္ သည္ လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ အမတ္တစ္ဦး နွင့္အတူ ကမ္းနားလမ္း တြင္ ရွိေနေၾကာင္း အလီ ဘိုင္ ျပနိုင္ခဲ့သည္။ အဆိုပါျပသနာျဖစ္ပြားျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မစၥတာ ဘေရာင္း ေယာနယ္ သို႕ ေျပာင္းေရြ႕ သြားရ ပါ ေတာ့တယ္……..။ ရန္ကုန္ လူမိုက္ေလာက မွာေတာ့ ဖိုးတုတ္ ဟာ ျပည္ထဲေရး အတြင္း၀န္ အထိ ေပါက္ေရာက္တယ္လို႕ သတင္းၾကီး က်န္ခဲ့ေလရဲ႕……..။ …………………………….. ဖိုးတုတ္နွင့္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တစ္ေထာင့္ တစ္ေနရာ ……………………………………………………….. ဖိုးတုတ္ အမ၀မ္းကြဲ မျမရီ က သတင္းစကား တစ္ခုပါးလာပါတယ္……… သခင္ေအာင္ဆန္း တို႕ ဂ်ပန္ျပည္ မွာ စစ္ပညာ သင္ျပီး ျပန္အလာ ယိုးဒယားမွာ စရိတ္ျပတ္ျပီး ၀မ္းေတြ ေလ်ာေနၾကတယ္.. မၾကာခင္ ဗမာလြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ဖြဲ႕မယ္.. အဲ့ဒီအတြက္ ေငြလိုေနတယ္.. တို႕ဗမာအစည္းအရံုး က သခင္ေတြ မျမရီ တို႕အိမ္မွာ အလွဴခံရင္း လာတည္းေနတယ္ တဲ့…။ ဖိုးတုတ္ ခ်က္ခ်င္း ပဲ မျမရီ တို႕အိမ္ လိုက္ရင္း သခင္ေတြ နွင့္ေတြ႕ျပီး ေငြ(၅၀၀၀) လွဴလိုက္သည္.. ထုိေခတ္ က ေငြ(၅၀၀၀) က အမတ္တစ္ဦး ၏ လစာနွင့္ ညီမ်ွသည္..။ ေနာက္ထပ္ လည္း ရံပံုေငြ လိုအပ္ပါက မျမရီက တဆင့္ ဆက္သြယ္ ဖို႕ သခင္ေတြ ကို အထပ္ထပ္ မွာ ခဲ့ပါတယ္…။ တကယ္လည္း ေငြေၾကးေတြလွဴဒါန္းခဲ့ ပါတယ္……။ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး အတြက္ ရဲေဘာ္(၃)က်ိပ္ အတြက္ ေငြေသာင္း ဂဏန္းအထိ လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ သူမွာ နာမည္ေက်ာ္ လူမိုက္ၾကီး လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ဆိုတာ သိရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ပါးစပ္ အေဟာင္သား က်န္ခဲ့ပါေတာ့တယ္……..။ ……………………………………….. ဖိုးတုတ္ နွင့္ လူမွားတဲ့ ဓါး …………………………………. လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ထက္ စီနီယာ က်ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ရဲ႕ တပည့္ ျဖစ္ခဲ့ ရတဲ့ ၾကည္ျမင္တိုင္ လူမိုက္ ၾကက္က်ား အသတ္ ခံရပါတယ္… ၾကည္ျမင့္တိုင္ စက္ဆန္းရက္ကြက္ က ျပည့္ တန္ဆာ အိမ္တစ္ခု မွာ ဖိုးတုတ္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး တပည့္ေတြ ထဲပါတဲ့ ကမ္းနားလမ္း ငညြန္႕ အသတ္ ခံရပါတယ္… ပုလိပ္က တရားခံ စံုစမ္းဆဲ မွာပဲ ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ ဆီက သတ္တဲ့ သူကို စံုစမ္းလို႕ရလာပါတယ္.. ၾကက္က်ား ကိုေရာ ငညြန္႕ကို ပါ သတ္တာ က ၾကည္ျမင့္တိုင္ကမ္းနား က ေနာက္ေပါက္ ကုလား လူမိုက္ ဂန္ဂယား ပါ…. ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ ကို ေရြးသတ္ ခဲ့တဲ့ ဂန္ဂယား ဟာ ဖိုးတုတ္ ကို စိန္ေခၚတာပါပဲ…။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဖိုးတုတ္ ဂန္ဂယားေန တဲ့ စ က္ဆန္း ရပ္ကြက္ထဲကို ဓါးရွည္ တစ္လက္ ခါးၾကားထိုးျပီး ၀င္သြား ပါတယ္……… ဖိုးတုတ္ ရဲ႕ လက္စြဲ လသာ လူမိုက္ ဂႏၵမာ ေဆာင္းရင္ ကေတာ့ ဖိုးတုတ္ ရဲ႕ မလွမ္းမကမ္း ကေန ဓါးရွည္ တစ္လက္ လြယ္ျပီး ပါလာပါတယ္..။ ဂန္ဂယားေန တဲ့ ၾကည္ျမင့္တိုင္ စက္ဆန္းထဲက ျပည့္တန္ဆာေတြ ရွိတဲ့ ဂိုေထာင္ ေတြေရွ႕မွာ ဖိုးတုတ္ ရပ္ျပီး ဂန္ဂရားကို ေမးပါတယ္……….။ ဂန္ဂရား ရွိေနတဲ့ ဂိုေထာင္ အျပင္ ကေန ဖိုးတုတ္ စိ္န္ေခၚ ထုတ္ပါေတာ့တယ္…။ ဂိုေထာင္ က ေမွာင္မဲေနတဲ့ အတြက္ ေခၚထုတ္ ရျခင္းပါ……….။ ဂႏၵမာေဆာင္းရင္ ကလည္း ဖိုးတုတ္ေဘး မွာရပ္ေနပါတယ္……..။ ရုတ္တရက္ ဂိုေထာင္အေမွာင္ထဲ ကေန တစ္စံု တစ္ေယာက္ေျပးထြက္ လာတာ နဲ႕ ဖိုးတုတ္ က ဂန္ဂယား အမွတ္နဲ႕ (၂)ခ်က္ တိတိ ပိုင္းခ်လိုက္ပါတယ္……… ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္ထပ္ထြက္ အလာမွာ ဂႏၵမာေဆာင္းရင္ က ထပ္ပိုင္း ခ်လိုက္ပါတယ္.. နွစ္ေယာက္ လံုုး ညည္းသံ သဲ့သဲ့ၾကားျပီး အသက္ ထြက္သြားေတာ့မွ ေနာက္က ပါလာတဲ့ ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ က အေလာင္းေဖ်ာက္ ဖို႕ေရာက္လာၾကပါေတာ့တယ္… ဓာတ္မီးျခစ္ အလင္းေရာင္ေအာက္ မွာ ၾကည့္ေတာ့မွ ဖိုးတုတ္ပိုင္းခ်လိုက္ တာ ကုလားမေလး တစ္ေယာက္ပါ………..ေဆာင္းရင္ လက္ခ်က္ မိသြားတာ ကမွ ဂန္ဂယားပါ..။ တပည့္ေတြ ေျပာေတာ့ မွ ၾကည္ျမင့္တိုင္ ကမ္းနား မွာၾကင္လည္ေန တဲ့ ရွာမီဒါ ဆိုတဲ့ ဘဂၤါလီ ျပည့္တန္ဆာ မေလး တစ္ေယာက္မွန္း ဖိုးတုတ္ သိလိုက္ရပါတယ္……။ အသင့္ ပါလာတဲ့ ဂုန္နီအိတ္ ထဲ အေလာင္းေတြ နဲ႕အတူ ေမာ္ေတာ္ကား အင္ဂ်င္တံုး အစုတ္ၾကီး တစ္ခုကို ထည့္ျပီး ဖိုးတုတ္ တပည့္ေတြ က ရန္ကုန္ျမစ္ ထဲ ပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္…..။ အဲ့ဒီ ရွာမီဒါ ဟာ ဖိုးတုတ္ ကို ေနာက္ဆံုး ထြက္သက္ အထိ ဒုကၡလိုက္ေပးခဲ့မယ္ မွန္း ဖိုးတုတ္ သိခဲ့လ်ွင္ျဖင့္……………………………….. …………………………………………. ဖိုးတုတ္ နွင့္ အခ်ဳပ္ ………………………….. အမည္ - ဖိုးတုတ္ မိဘအမည္ - ဦစံညိမ္ ၊ ေဒၚခ်စ္ပု ေမြးသကၠရာဇ္ - ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၅၁ ခုနွစ္ ေမြးရာဇာတိ - ဟံသာ၀တီ ဒီစၾတိတ္ ၊ ကမာစဲေက်းရြာ ေမြးခ်င္း - (၅)ေယာက္ ၊ဘိုးသီ(အကို)၊ မမၾကီး(အစ္မ)၊မမေလး(အစ္မ)၊ ဘသိန္း(ညီ) အလုပ္အကိုင္ - ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးဘိုးသင္ ထံ ကားစပါယ္ရာ လုပ္ခဲ့ဖူး ၊ အျငိမ့္ ကားေမာင္းလုပ္ခဲ့ဖူး၊ ဗဟန္းဂါတ္ အတြင္း ဌာနအုပ္ ဦးစံထြန္းရင္ ၊ လသာလမ္း ဌာနအုပ္ မစၥတာေဗာဘေရး တို႕မွ ဖိုးတုတ္ ၏ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း အား စစ္ေဆးေန ျခင္းျဖစ္ပါတယ္…။ ဖိုးတုတ္ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ပါျပီ…………အမႈက လူသတ္မႈ………..ေသဆံုး သူက ဖိုးတုတ္နဲ႕ အရင္းနွီးဆံုး ပုလိပ္ အင္စပက္ေတာ္ ဦးဟုတ္ဂြမ္း……………။ အဲ့ဒီ ညက လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ၊ ကမ္းနားလမ္း အုန္းေဖ ၊ ထြန္းတင္ တို႕ လမ္းမေတာ္ အရက္ဆုိင္တြင္ ဇာတ္မင္းသားေရႊက်ီးညိဳ နွင့္ ခ်ိန္းထား သျဖင့္ အရက္ ထိုင္ေသာက္ေနၾကပါတယ္.. အခ်ိန္တန္ လို႕ ေရႊက်ီးညိဳ က ေရာက္မလာတဲ့ အခါ အနားက အငွားကား တစ္စီးကို ဖိုးတုတ္ ကိုယ္တိုင္ ေမာင္းျပီး ေရႊက်ီးညို အိမ္ကို လိုက္သြားၾကပါတယ္.. ေျမနီကုန္း အေရာက္မွာ ပုလိပ္ အင္စပက္ေတာ္ ဦးဟုတ္ဂြမ္း ကို ေတြ႕တာနဲ႕ အတူတူ အရက္ေသာက္ ခဲ့ၾကပါတယ္… ေနာက္ေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္တို႕(၃)ေယာက္ နဲ႕ ဦးဟုတ္ဂြမ္ တို႕ ကားျဖင့္ ျမိဳ႕ပတ္ၾကပါတယ္..။ ေရႊဂံုတိုင္လမ္းနား အေရာက္မွာ ဦးဟုတ္ဂြမ္ က အုန္းေဖ နဲ႕ ထြန္းတင္ကို ဘားလမ္း လုယက္မႈတစ္ခုမွာ ပါသည္ ဟု စြပ္စြဲရာ က စကားမ်ား ပါေတာ့တယ္… ဦးဟုတ္ဂြမ္ က အုန္းေဖ ကို ဆဲ ဆိုတဲ့ အခါ အုန္းေဖက ရင္၀ကို ဓါးနဲ႕ထိုးစိုက္လိုက္ ပါတယ္………… ကားေမာင္းေနတဲ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္က တားေပမယ့္ လည္းေနာက္က် သြားပါျပီ.. ဒါနဲ႕ ဖိုးတုတ္ လည္း ေသြးထြက္ လြန္ျပီး ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ေ၀ဒနာ ခံစားေနတဲ့ ဦးဟုတ္ဂြမ္ကို ကားေပၚက ဆြဲခ်ျပီး အနီး အနား လန္ျခား အပ်က္တစီးမွ ၀င္ရိုးကို ယူျပီး အဆံုး စီရင္လိုက္ပါေတာ့တယ္.. ထိုေခတ္ က ေရႊဂံုတိုင္ က လူေနအိမ္ေျခ သိပ္မရွိေသး…… ဦးဟုတ္ဂြမ္ အေလာင္းကို ..ျခံဳထဲပစ္ထား ခဲ့လိုက္သည္..။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ၊ အုန္းေဖ နဲ႕ ထြန္းတင္ တို႕ အဖမ္းခံရသည္။ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ က ေရွ႕ေနၾကီး ဦးေက်ာ္ဇံ ကို ငွားရမ္းထားခဲ့ပါတယ္… တရားခြင္ မွာ အုန္းေဖ က ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေသာ္ လည္း မ်က္ျမင္သက္ေသ မရွိ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဖိုးတုတ္ တို႕ အုပ္စု တရားေသ လြတ္ခဲ့သည္..။ ဖိုးတုတ္ ကိစၥနွင့္ပတ္သက္ျပီး ပုလိပ္ေလာက နွင့္ တရားစီရင္ေရးေလာက အၾကား ျပသနာ မ်ားျဖစ္ပြား ခဲ့ပါတယ္..။ ပ်က္ယြင္းေနေသာ တရားစီရင္ေရး စနစ္တစ္ခု ၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ဖိုးတုတ္နွင့္ တပည့္မ်ား ၾကိဳးဒဏ္ မွ လြတ္သြားၾကျပန္သည္…..။ ေငြမ်ား အမႈနိုင္ေခတ္ပ်က္ၾကီးထဲ…………….ဦးဟုတ္ဂြမ္ ဆိုေသာ ပုလိပ္ အရာရွိတစ္ဦး အတြက္ အမွန္ တရားသည္ ေနရာ မရနိုင္ခဲ့ရွာေပ……..။ ဦးဟုတ္ဂြမ္ ကိစၥျပီး ကတည္းက လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ လူမိုက္ ဘ၀ကို စိတ္ကုန္ ခဲ့ပါတယ္.. မိတ္ေဆြ အရင္းအခ်ာ တစ္ေယာက္ကို အရက္ရွိန္ ၊ တပည့္ေဇာမ်ား နွင့္ သတ္ပစ္ခဲ့ မိသည့္ အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္.. ပုလိပ္အဖြဲ႕မ်ား ကလည္း ဖိုးတုတ္ အမွား ကိုေစာင့္ေနၾကေတာ့ သည္.. ဘာပဲေျပာေျပာ ဖိုးတုတ္ က ဥပေဒ စိုးမိုးေရး ၀န္ထမ္းေတြကို ပါ ထိခိုက္လာျပီ မဟုတ္ပါလား……….။ လမ္းမေတာ္ ရဲစခန္း က ဖိုးတုတ္ကို ရာဇ၀တ္ အက္ဥပေဒ ၁၀၉ ၊ ၁၁၀ အရ ေျခခ်ဳပ္ျဖင့္ လက္မွတ္ထုိးေစသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ သရက္ေတာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အတြင္း သကၤန္းစည္း ျပီး လူမိုက္ေလာက ကို ေခတၱအဆက္ အသြယ္ျဖတ္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ……………………………… ဂ်ပန္ေခတ္ ဖိုးတုတ္ …………………….. ၁၉၄၂ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၊ စစ္အတြင္း ဖိုးတုတ္ တို႕မိသားစု တြံေတး ၀က္ကင္းေက်းရြာ နွင့္ ဆိပ္ၾကီးရြာ တို႕တြင္ တစ္လွည့္စီ သြား ခိုေအာင္းေန ပါတယ္…။ ဘီအိုင္ေအနွင့္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ရန္ကုန္ ကို သိမ္းျပီးသည့္ အခ်ိန္မွ ဖိုးတုတ္ တို႕ မိသားစု အိမ္ျပန္လာ ၾကပါေတာ့တယ္..။ ျပန္လာလာ ခ်င္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ရဲ႕ ဆရာရင္းျဖစ္သလို အဲ့ဒီ အခ်ိန္က ဗမာ႔လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ ရဲ႕ အၾကံေပး ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဆူဇူးကီး (ခ) ဗိုလ္မိုးၾကိဳး ကိို လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္က ဖိတ္ေခၚ ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ မွာ ဧည့္ခံပြဲ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္..။ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ ကို ေငြေၾကး ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ဖိုးတုတ္ အေၾကာင္းကို အရင္ ရန္ကုန္မွာ ေနျပီး မီနာမီကီကန္း အဖြဲ႕ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဆူဇူးကီးက ေကာင္းေကာင္းၾကားဖူးထား ပါတယ္..။ မၾကာမီ ဂ်ပန္ စစ္၀တ္စံုနွင့္ ျမင္းတစ္ေကာင္ ကို စီးျပီး ျမိဳ႕တြင္း လွည့္လည္ေနေသာ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ကို ေတြ႕ျမင္ရပါေတာ့သည္..။ အဂၤလိပ္ေခတ္ လူသတ္ ၊ လုယက္မႈမ်ား တြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ လူမိုက္ၾကီး ဖိုးတုတ္ သည္ ဂ်ပန္ေခတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ျငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး အတြက္ လံုျခံဳေရး အရာရွိ ရာထူး ရခဲ့ ပါေတာ့ တယ္………။ ဂ်ပန္ ၀င္လာျပီး တစ္နွစ္ေက်ာ္သည့္ အခါ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ သို႕ အဂၤလိပ္ေခတ္ အရာရွိမ်ား တဖြဲဖြဲ ၿပန္လာ တာနဲ႕အမ်ွ ဖိုးတုတ္ အတြက္ေနရာ မရွိေတာ့ပါဘူး..။ ယခင္ အဂၤလိပ္လက္ထက္ က တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္သူမ်ား ကို ရာထူးျပန္ေပးတဲ့ အခါ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ မွာ နဂိုမူလ လူမိုက္ အလုုပ္ကိုသာ ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္..။ ………………… ဖိုးတုတ္ ေန၀င္ခ်ိန္ …………………………… ၁၉၄၄ ခုနွစ္တြင္ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ၏ ၾသဇာ အာဏာ က်ဆင္း လာပါတယ္..။ ဆိုးသြမ္းရက္စက္ ခဲ့ေသာ တပည့္မ်ား ကိုလည္း ဘီအိုင္ေအ စစ္သားမ်ား ၊ ၈်ပန္ စစ္ရဲမ်ားက လက္စတံုး စီရင္ေနသည့္ အတြက္ တပည့္မ်ား သိပ္မက်န္ေတာ့ ။ စစ္ အတြင္း စစ္ေျပးရင္း တပည့္ေတြလည္း တကြဲ တျပားျဖစ္ခဲ့ရသည္ ။ ေဒါက္တာဘေမာ္ က အစိုးရ အဖြဲ႕အတြင္း အဓိပတိ ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ေနရာ တြင္ ပုသိမ္ညြန္႕ဘဘိုး က ေနရာ၀င္ ယူလာသည္ ။ ပုသိမ္ညြန္႕ ဘဘိုး ကို ဖိုးတုတ္ မယွဥ္နိင္ ။ ေဒါက္တာဘေမာ္ နန္းရင္း၀န္ ဘ၀တြင္လည္း ပုသိမ္ညြန္႕ဘဘိုးက အိမ္ေတာ္ေစာင့္ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ ရင္းနွီး မႈရွိေနသည္။ ဘဘိုး က ဂ်ပန္ေခတ္ သာသနာေရး၀န္ၾကီး ဗႏၵဳလဦးစိန္ ၏ တူ၀မ္းကြဲေတာ္သလို ညာလက္ရံုး လည္းျဖစ္ သည္ ။ လမ္းမေတာ္ ဘိုးတုတ္ ေန၀င္ျပီ…………။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ေဒါက္တာဘေမာ္ အစိုးရ အဖြဲ႕မွ လံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ ကို ဖမ္းဆီး ကာ တရားရံုး တင္ပို႕ၿခင္း မရွိဘဲ ေျမာင္းျမေထာင္ သို႕ ခ်ဳပ္ေနွာင္ ထားလိုက္ ပါေတာ့ တယ္…….။ ……………………………………….. ဖိုးတုတ္ နိဂံုး ……………… ေျမာင္းျမေထာင္ ေဆးရံုၾကီး တြင္ လူမိုက္ၾကီး ဖိုးတုတ္ တစ္ေယာက္ လိပ္ေခါင္းေရာဂါ ၊ အသဲေရာဂါ တို႕ျဖင့္ အသည္း အသန္ေ၀ဒနာ ခံစားေနရသည္..။ ဘာကို မွ မေၾကာက္တတ္ဘူး ဆိုေသာ လူမိုက္ၾကီး အခု တစ္စံု တစ္ရာကို ေၾကာက္ေနသည္။ ေသျခင္း တရားနွင့္………….ေနာက္တစ္ခုက..။ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က ရငး္နွီးခဲ့သည့္ ပုလိပ္ အင္စပက္တာ ကိုခင္ေမာင္က ေဆးရံုကို လာၾကည့္သည္…။ "ကြ်န္ေတာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲ ကိုဖိုးတုတ္" "ကြ်န္ေတာ္ ေသေတာ့မွာပါ… ကြ်န္ေတာ့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေတြက စျပီး ေခ်ာက္လွန့္ေနတာ ရွိတယ္..အခု ေထာင္ထဲေရာက္တဲ့ အထိ သူပါလာတယ္…. "ဘယ္သူလဲ ကိုဖိုးတုတ္..ဘယ္သူက ပါလာတာလဲ" "ဆက္စန္းက ဂန္ဂရားကို ကြ်န္ေတာ္တို႕သတ္ခဲ့တုန္းက ကုလားမေလး..သူ..သူ ကြ်န္ေတာ့္ အခ်ဳပ္ခန္းမွာ ညတိုင္း လာငိုတယ္…. အခု ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ကုတင္ေျခရင္း မွာ လာငိုေန တယ္..သူ႕မွာ အျပစ္ မရွိပါဘူးဗ်ာ.." "ကိုဖုိးတုတ္ ခင္ဗ်ားဘာေတြေျပာေနတာလဲ..စိတ္ကို ထိန္းပါဗ်ာ " "ဆရာ ေဆးျပင္းလိပ္ ၊ ထန္းလ်က္ နဲ႕ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလး စားခ်င္တယ္" ကိုခင္ေမာင္ မ်က္ရည္လည္ သြားသည္။ တစ္ခ်ိန္က ဘာမထီ လူမိုက္ၾကီး ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္က ………………….. ခရိုင္ ရဲ၀န္ျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည့္ ကိုခင္ေမာင္ အိမ္ခ်က္ျခင္းျပန္ျပီး ဖိုးတုတ္မွာသည့္ အရာေတြကို စီစဥ္ေပး လိုက္သည္ ။ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ကိုေသာက္ေနရင္းက…. "ဒါေတြ စားရလို႕ ဆရာ့ ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. တစ္ခုပဲ စိတ္မေကာင္းတာ…. ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး မရေသးဘူး.. ကိုေအာင္ဆန္း တို႕ကို အားကိုးပါတယ္ လို႕…..ေျပာေပးပါဗ်ာ " လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ရဲ႕ စကားက ေနာက္ဆံုး ကိုၾကားရေတာ့ ကိုခင္ေမာင္ ရင္ထဲနင့္သြားရသည္..။ ၁၉၄၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ လူမိုက္ၾကီး လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္ အသက္(၄၆) နွစ္အရြယ္ တြင္ ေျမာင္းျမ အက်ဥ္းေထာင္ေဆးရံု မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္..။ လမ္းမေတာ္ ဦးဖုိးတုတ္ရဲ႕ အေလာင္းကို ညီျဖစ္သူ ဘသိန္း ကိုယ္တိုင္ ေျမာင္းျမျမိဳ႕ မွာပဲ ဂူသြင္း သျဂၤိဳလ္ခဲ့ပါတယ္…။ ……………. ျပီးပါျပီ…………………။ မင္းပုည စာအုပ္ ကို ဒီလင့္ မွာေဒါင္းလိုက္ပါ